Kasety i winyl znów są fajne, więc co z MiniDisc? Cyfrowy format wielkości kufla Sony pojawił się na rynku w 1992 roku, ale nie zyskał dużego rozgłosu aż do około dziesięciu lat później.
Pomimo ostatecznej utraty udziałów w rynku na rzecz odtwarzaczy MP3 opartych na technologii flash, MiniDisc doświadczył pewnego odrodzenia. Przesyłanie muzyki z komputera do nagrywarki MiniDisc jest teraz łatwiejsze niż kiedykolwiek.
Spis treści:
Co to jest MiniDisc?
Sony wymyśliło MiniDisc po tym, jak format Digital Audio Tape (DAT) nie zyskał popularności wśród konsumentów. Firma stanęła twarzą w twarz z Digital Compact Cassette (DCC) firmy Philips i wygrała pierwszą bitwę (DCC przerwano w 1996 r.).
MiniDisc został po raz pierwszy stworzony w połowie lat 80., ale dopiero dekadę później był dostępny na rynku. Jeszcze dłużej trwało, zanim format został przyjęty do głównego nurtu poza Japonią. Po tym, jak Sony ponownie wprowadziło ten format na rynek amerykański w 1998 roku, wreszcie stał się opłacalny około 2000.
MiniDisc to dysk magnetooptyczny umieszczony w wytrzymałej plastikowej obudowie, podobnej do dyskietki. Pomimo kilku komercyjnych wydań, format miał być przede wszystkim zamiennikiem analogowych kaset magnetofonowych. Chociaż był to format cyfrowy, MiniDisc w dużym stopniu wykorzystywał kompresję ATRAC, aby dopasować dźwięk na płytach 60-, 74- i 80-minutowych.
Wczesne urządzenia MiniDisc umożliwiały ręczne nagrywanie tylko z wejścia liniowego lub optycznego. Jednak technologia przeszła kilka iteracyjnych zmian w trakcie swojego życia. W 2000 roku wypuszczenie ATRAC3 umożliwiło właścicielom MiniDisc nagrywanie w MDLP (lub Long Play) i poświęcenie jakości, aby zmieścić więcej muzyki na jednej płycie.
Pomimo zastosowanej kompresji jakość dźwięku była znacznie lepsza niż w przypadku plików MP3 i innych ówczesnych formatów cyfrowych. Przyczyniło się to do popularności MiniDisc w stacjach radiowych, ponieważ mogło dostarczać wysokiej jakości nagrania wywiadów i występów na żywo.
W 2001 roku Sony wprowadziło swoją linię nagrywarek NetMD, które umożliwiały przesyłanie muzyki za pomocą kabla USB i firmowego oprogramowania na PC lub Macintosh. Ostatni huragan związany z MiniDisc nastąpił w 2004 roku z Hi-MD, wariantem o dużej pojemności, który ostatecznie umożliwił nagrywanie w jakości CD.
Hi-MD był znaczącym osiągnięciem, ponieważ dyski nie były wstecznie kompatybilne ze starszymi odtwarzaczami. Dzięki temu formatowi Sony w końcu zdecydowało się na przechowywanie danych – odtwarzacz Hi-MD Walkman działał jak każde inne urządzenie pamięci masowej USB po podłączeniu do komputera.
Do marca 2011 roku firma Sony sprzedała 22 miliony odtwarzaczy i nagrywarek MiniDisc, chociaż wiele innych firm również sprzedało jednostki, w tym Sharp, JVC, Panasonic i Pioneer. Ostatecznie popularność urządzeń multimedialnych z dyskiem twardym, takich jak iPod i odtwarzacze MP3 z pamięcią flash, oznaczała koniec MinDisc.
Sony wypuściło swoje ostatnie urządzenie MiniDisc w 2013 roku, chociaż TEAC nadal ma Na liście znajduje się MD-70CD na swojej japońskiej stronie internetowej.
Rejestratory, odtwarzacze, komponenty stereo i puste nośniki
Większość sprzedanych urządzeń MinDisc to przenośne nagrywarki. Łączyły one możliwości odtwarzania standardowego przenośnego odtwarzacza CD lub odtwarzacza kasetowego z dodatkowymi opcjami wejścia liniowego, USB i optycznego nagrywania. Wiele z nich miało również wbudowane piloty LCD, stacje dokujące i zestawy akumulatorów z możliwością rozbudowy.
Poza Japonią rzadko widywano odtwarzacze MiniDisc (które nie oferowały funkcji nagrywania). Format zyskał tam na popularności, ponieważ słuchacze częściej nagrywali na osobnym urządzeniu, a potem słuchali poza domem na mniejszym odtwarzaczu.
Przenośne magnetofony były dominującym wyborem na Zachodzie, co przede wszystkim przyciągnęło tak wielu ludzi do tego formatu. Przenośne nagrywarki były mniejsze niż przenośne odtwarzacze CD i zapewniały wysoki stopień ochrony przed bieganiem. Zabezpieczenie przed Jog utworzyło „bufor” w pamięci, aby chronić przed fizycznymi uderzeniami, które mogą zakłócić odtwarzanie.
Oprócz przenośnych odtwarzaczy i nagrywarek MinDisc trafił również do domowych i samochodowych systemów stereo. Wiele z tych jednostek oferowało automatyczne nagrywanie z płyt CD, oprócz możliwości nagrywania z radia FM lub AM.
Sony nadal produkuje puste MiniDisc, ale są one tylko dostępne w Japonii. Kupno części z drugiej ręki jest jednak realną opcją, ponieważ Sony twierdzi, że MiniDisc może wytrzymać milion nagrań.
Korzystanie z MiniDisc za pośrednictwem projektu Web MiniDisc
Plik Projekt sieciowy MiniDisc umożliwia korzystanie z odtwarzaczy Sony NetMD na nowoczesnych systemach Windows, Mac i Linux. Jednak ta obsługa nie obejmuje urządzeń Hi-MD ani produkowanych przez firmy takie jak JVC i Panasonic. Na szczęście odtwarzacze NetMD były sprzedawane u szczytu popularności formatu, więc dość łatwo można znaleźć jeden z drugiej ręki.
Kiedy urządzenia NetMD po raz pierwszy pojawiły się na scenie, wymagały użycia dość temperamentnego oprogramowania o nazwie SonicStage. Istnieje kilka obejść, których możesz użyć aby oprogramowanie SonicStage działało w systemie Windows 10.
Jednak projekt Web MiniDisc jest znacznie łatwiejszy do uruchomienia i jest o wiele przyjemniejszy w użyciu. Przeprowadzimy Cię przez ten proces w kolejnych sekcjach.
Przygotuj swój komputer do sieciowej minidysku
Web MiniDisc działa poprzez interfejs sieciowy w dowolnej przeglądarce obsługującej WebAssembly i WebUSB. Do tego zadania zalecamy Google Chrome (Firefox i Safari nie będą działać). To, co zrobisz dalej, zależy od posiadanego systemu operacyjnego.
macOS działa z projektem Web MiniDisc po wyjęciu z pudełka – nie są wymagane żadne dodatkowe sterowniki ani dodatki. W systemie Windows 10 musisz zainstalować ogólny plik Sterownik WinUSB rozmawiać z urządzeniem NetMD. Projekt Web MiniDisc zaleca sterownik WinUSB, który jest dostarczany z bezpłatnym narzędziem o nazwie Zadig.
W systemie Linux musisz skopiować dwa pliki z projekt linux-minidisc przyznać dostęp do urządzeń NetMD. Umieść plik „20-netmd.fdi” w następującym katalogu: / usr / share / hal / fdi / information / 20thirdparty. Następnie umieść plik „netmd.rules” w katalogu /etc/udev/rules.d.
Po spełnieniu wymagań wstępnych będzie działać na każdym urządzeniu z Chrome, w tym na wielu telefonach z Androidem. Aby uzyskać najlepsze wyniki, prawdopodobnie będziesz chciał użyć komputera, na którym przechowywana jest Twoja kolekcja muzyki.
Kopiowanie i przesyłanie plików za pośrednictwem internetowej płyty MiniDisc
Podłącz kompatybilny rejestrator NetMD do komputera przez USB, uruchom Chrome i udaj się do Web MiniDisc interfejs przeglądarki. Kliknij „Połącz” i pojawi się wyskakujące okienko.
Wybierz swoje urządzenie NetMD z listy, a następnie kliknij „Połącz”.
Poczekaj kilka sekund, a u góry ekranu powinien pojawić się model nagrywarki NetMD wraz z tytułem płyty MiniDisc i listą ścieżek. Możesz użyć interfejsu, aby zmienić nazwy poszczególnych ścieżek lub zmienić ich kolejność. Możesz sterować odtwarzaniem na dole ekranu.
Kliknij znak plus (+) u dołu, aby skopiować muzykę na dysk MiniDisc. Wybierz pliki, które chcesz skopiować, a następnie kliknij „OK”. Większość plików audio powinna działać, ponieważ i tak będą musiały zostać przekonwertowane. Po zakończeniu procesu konwersji możesz dwukrotnie kliknąć swoje utwory, aby zmienić ich nazwy.
Niestety nie można skopiować dźwięku z płyty MiniDisc na komputer. Opcja „Record” w interfejsie sieciowym Web MiniDisc wymaga podłączenia wyjścia liniowego z odtwarzacza do portu wejścia audio komputera, jeśli taki posiadasz. Działa to najlepiej z edytorem audio, takim jak Śmiałość.
Zakup nagrywarki MiniDisc
Jeśli chcesz korzystać z MiniDisc w 2020 roku i później, upewnij się, że masz przynajmniej odtwarzacz Sony NetMD, aby przesyłanie muzyki było szybkie i łatwe. Możesz kupić jedną używaną lub zdobyć jeszcze lepszą ofertę, kupując ją z Japonii.
Japońskie serwisy aukcyjne, takie jak Wieśniak! Japonia (największy w kraju serwis aukcyjny), Rakuten, Amazon JP, i Mercari, są zalewane niechcianymi graczami MinDisc po okazyjnych cenach. Możesz także skorzystać z usługi pośrednika, np Kupujący lub JAUCE, aby zdobyć jeden.
Po wygraniu aukcji Twoje przedmioty są wysyłane do magazynu, odpowiednio pakowane, a następnie wysyłane za granicę. Możesz zdecydować się na opóźnienie wysyłki i wysłanie wielu przedmiotów jednocześnie. Ponieważ wielu japońskich sprzedawców ma niewygodną wysyłkę za granicę, pośrednicy są koniecznością.
Jeśli poważnie myślisz o wygraniu japońskiej aukcji, poniższy film zawiera przydatne porady. Jeśli nie jesteś ostrożny, możesz zostać ukąszony pozornie niekończącą się listą opłat, od pakowania i opłat celnych po opłaty za zagraniczne karty kredytowe.
Po co więc wkładać tyle wysiłku w MiniDisc? Dla niektórych może to być nostalgia za używaniem fizycznego nośnika. Inni mogą nadal niechętnie korzystać z usług przesyłania strumieniowego. Niektórzy ludzie po prostu nienawidzą używania telefonu do każdego zadania. Dyski MiniDisc są nadal dobrym rozwiązaniem do car audio, słuchania offline na pustyni, a nawet tworzenia własnych fizycznych nagrań.
Pamiętaj tylko, że odtwarzacze MiniDisc bardziej przypominają magnetowidy lub magnetofony niż odtwarzacze MP3. Są pełne ruchomych części i pasków, lasera, który może zawieść, i smaru, który może wyschnąć. Mogą (i umrą) bez ostrzeżenia, a wielu sprzedanych „tak jak jest” już ma problemy.
MiniDisc jeszcze nie jest całkiem martwy
Jeśli interesuje Cię MiniDisc, sprawdź r / MiniDisc społeczność na Reddicie.
Niektórzy artyści nadal publikują muzykę na MiniDisc. Zwłaszcza wielu artystów z vaporwave ma objął MiniDisc ponieważ ten gatunek doskonale współgra z różową nostalgią, która przyciąga tak wielu do formatu.
Masz słabość do starych formatów audio? Po zamówieniu MiniDisc, znajdź sobie gramofon i dostać Zaczął od tej kolekcji winyli.