Jak korzystać z Virt-Manager w systemie Linux

Jeśli planujesz wirtualizację w systemie Linux i szukasz narzędzia, które korzysta z natywnych funkcji jądra, zamiast rozwiązań zamkniętych, jak VMware, Virtual Machine Manager jest idealnym wyborem. Jest to graficzny interfejs dla libvirtd, który daje pełną kontrolę nad KVM w systemie Linux. W tym artykule przedstawimy proces instalacji Virt-Manager oraz jego uruchamiania, a także omówimy, jak aktywować kluczowe usługi, takie jak libvirt.

Instalacja

Virt-Manager to jeden z najczęściej używanych front-endów dla funkcji wirtualizacji dostępnych w jądrach Linuksa. Jego instalacja w większości dystrybucji jest stosunkowo łatwa.

Ubuntu

sudo apt install virt-manager

Debian

sudo apt-get install virt-manager

Arch Linux

sudo pacman -S virt-manager dnsmasq bridge-utils openbsd-netcat

Fedora

sudo dnf install virt-manager qemu-kvm qemu-img libvirt-daemon libvirt-daemon-driver*

OpenSUSE

sudo zypper install virt-manager

Inne dystrybucje Linuxa

Virt-Manager działa jako interfejs dla KVM i jest ściśle związany z libvirtd. Dlatego użytkownicy, którzy chcą korzystać z tego narzędzia, powinni zwrócić uwagę na niezbędne zależności, takie jak libvirtd, dnsmasq i inne podobne pakiety. Warto sprawdzić dokumentację swojej dystrybucji, aby upewnić się, że wszystkie potrzebne komponenty są zainstalowane. Możliwe, że dostępne są również wskazówki dotyczące konfiguracji.

Polecenia systemd

Użytkownicy Ubuntu nie muszą się martwić o aktywację procesów systemd ręcznie. Wersje Ubuntu od 16.04 LTS automatycznie włączają wymagane usługi. Podobnie, nowsze wersje Debiana oparte na systemd mogą również działać bez ręcznej konfiguracji.

Uwaga: Chociaż Ubuntu nie wymaga manualnego uruchamiania usług systemd, nie oznacza to, że będą one aktywne zaraz po instalacji. Niektóre z nich mogą być włączone, ale nie uruchomione. Zdecydowanie zaleca się ponowne uruchomienie komputera przed użyciem Virt-Manager.

Aby włączyć i uruchomić niezbędne skrypty inicjalizacyjne, użyj poniższych poleceń:

sudo systemctl enable libvirtd
sudo systemctl enable virtlogd
sudo systemctl start libvirtd
sudo systemctl start virtlogd

Konfiguracja

Tworzenie maszyny wirtualnej w Virtual Machine Manager jest bardziej intuicyjne w porównaniu do innych narzędzi, takich jak Gnome Boxes czy Oracle VM VirtualBox. Aby rozpocząć, uruchom Virt-Manager i sprawdź, czy wszystkie usługi systemd działają poprawnie; brak błędów oznacza, że wszystko jest skonfigurowane prawidłowo. W przypadku wystąpienia problemów zwróć uwagę na komunikaty o błędach i sprawdź, jakie usługi wymagają aktywacji.

Pobierz obraz ISO systemu operacyjnego, który chcesz zainstalować. W poniższym przykładzie użyjemy wersji beta Ubuntu. Najnowsza wersja beta jest dostępna na stronie wiki Ubuntu.

Aby utworzyć nową maszynę wirtualną, kliknij „Plik”, a następnie „Nowa maszyna wirtualna”. To otworzy menu, w którym będziesz mógł wybrać źródło instalacji. Wybierz „lokalne media instalacyjne”.

W kroku 2 z 5 zostaniesz poproszony o „zlokalizowanie nośnika instalacyjnego”. Kliknij „Przeglądaj”, a następnie wybierz „Przeglądaj lokalnie”, aby znaleźć plik ISO Ubuntu beta w systemie.

Krok 3 to przypisanie zasobów sprzętowych dla maszyny wirtualnej. Wprowadź ilość pamięci RAM oraz liczbę rdzeni procesora, które chcesz przypisać (możesz również pozostawić wartości domyślne), a następnie kliknij „Dalej”.

W kroku 4 określ rozmiar dysku twardego dla maszyny wirtualnej. Domyślna wartość to 20,0 GB, co powinno być wystarczające, ale jeśli potrzebujesz więcej, wprowadź odpowiednią wartość w gigabajtach.

Na koniec w kroku 5 nadaj nazwę swojej maszynie wirtualnej i kliknij „Zakończ”. Twoja maszyna wirtualna jest teraz gotowa do instalacji systemu operacyjnego.

Użytkowanie

Po skonfigurowaniu maszyny wirtualnej kliknij w jej oknie i postępuj zgodnie z instrukcjami instalacyjnymi dystrybucji Linuksa. Proces ten jest standardowy i powinien być prosty. Po zakończeniu instalacji naciśnij jednocześnie lewy CTRL i lewy ALT, a następnie kliknij czerwony przycisk „Wyłącz”, aby zamknąć maszynę wirtualną.

Aby ponownie uruchomić maszynę wirtualną po jej zamknięciu, wystarczy otworzyć Virt-Manager i kliknąć przycisk odtwarzania.

Dodatkowe opcje

Po uruchomieniu systemu operacyjnego na wirtualnym dysku twardym nie jest konieczna dodatkowa konfiguracja dla przeciętnego użytkownika. Virt-Manager ma sensowne ustawienia domyślne, które powinny działać od razu, w tym automatyczne wykrywanie karty sieciowej oraz urządzeń USB.

Jeśli jednak chcesz dostosować różne opcje maszyny wirtualnej, kliknij ikonę „i” w niebieskim kolorze. W tym obszarze Virtual Machine Manager oferuje pełną kontrolę nad systemem operacyjnym.

Możesz wybierać spośród różnych ikon, aby modyfikować ustawienia. Na przykład, aby zmienić liczbę rdzeni procesora, kliknij „Procesory”. Aby dostosować opcje myszy, wybierz „Mysz” i tak dalej.

Jest wiele szczegółowych ustawień, które można zmieniać, w tym „Przegląd”, „Wydajność”, „Pamięć”, „Opcje uruchamiania”, „Dźwięk”, „Wyświetlacz” i inne.

Podsumowanie

W systemie Linux dostępnych jest wiele narzędzi do wirtualizacji, każde z nich ma swoje zalety. Niemniej jednak Virtual Machine Manager wyróżnia się jako jedno z najlepszych rozwiązań. Jeśli chcesz rozpocząć wirtualizację w systemie Linux, zainstaluj to narzędzie – na pewno się nie zawiedziesz.