Co to jest „Stan” i skąd się wzięło jego imię?

Czy kiedykolwiek natknąłeś się na termin „stan” w mediach społecznościowych? Jeśli tak, to zastanawiasz się zapewne, co on oznacza. Poniżej wyjaśnimy, co to jest stan i jak rozpoznać ten fenomen w przyszłości.

Czym są stany?

Jeśli korzystałeś z mediów społecznościowych w ciągu ostatnich pięciu lat, na pewno natknąłeś się na pojęcie „stanu”. Stan to osoba, która jest niezwykle oddanym fanem konkretnej postaci publicznej, takiej jak muzyk, aktor, pisarz czy influencer. Osoby te cechuje intensywne zaangażowanie w życie i twórczość swojego idola.

Termin ten funkcjonuje zarówno jako rzeczownik, jak i czasownik. Można powiedzieć, że ktoś jest „stanem” artysty popowego, a także, że „stan” nowego utworu lub filmu.

Geneza terminu „stanning”

Termin „stan” wywodzi się z utworu Eminema o tej samej nazwie, który znalazł się na jego albumie z 2001 roku „The Marshall Mathers LP”. Piosenka opowiada historię obsesyjnego fana, Stana, który pisze do swojego ulubionego rapera wiele listów. Z czasem obsesja Stana przeradza się w agresję.

Niektórzy uważają, że Eminem nadał tej postaci imię Stan, łącząc słowa „stalker” i „fan”.

Po kilku latach od premiery tego utworu termin „stan” zaczął być używany na wczesnych forach internetowych, aby opisać zagorzałych fanów. Z biegiem czasu przekształcił się w ogólne określenie dla osób, które identyfikują się jako fani różnych osobowości medialnych i artystów. Termin ten jest szeroko stosowany w mediach społecznościowych, szczególnie na Twitterze.

Pojawił się również ruch znany jako „kultura stanu”, w którym wiele osób online komunikuje się i identyfikuje w specyficzny sposób. Bycie stanem często wiąże się z przynależnością do fandomu konkretnego artysty i budowaniem społeczności z innymi fanami.

Jakie działania podejmują Stans?

Większość stansów jest związana z grupą określaną jako „Stan Twitter”. Anonimowość tej platformy, połączona z możliwością interakcji z celebrytami, uczyniła Twitter najpopularniejszym miejscem dla stansów.

Większość stansów unika ujawniania swoich danych osobowych, zakładając konta, które często zawierają fikcyjne imiona oraz zdjęcia profilowe związane z ich ulubionymi artystami.

Stansy są w stanie organizować i prowadzić ruchy, które mają znaczący wpływ na media społecznościowe. Wspierają swoich ulubieńców, podejmując różnorodne działania:

• Intensywne przesyłanie strumieniowe lub zakup nowych utworów i albumów, aby pomóc im zdobyć wyższe miejsca na listach przebojów.
• Regularne publikowanie lub tweetowanie o swoich idola, by zwiększyć ich popularność.
• Tworzenie i promowanie hashtagów, trendów oraz memów.
• Uczestnictwo w kampaniach charytatywnych, w które zaangażowani są ich ulubieni artyści.
• Branie udziału w tzw. „stanwarsach”, co oznacza rywalizację z innymi stansami, których artyści są postrzegani jako konkurencja.
• Bronienie swoich artystów w obliczu kontrowersji lub skandali.

Stansy często angażują się w interakcje z postami swoich ulubieńców w mediach społecznościowych. Wiele z nich uczestniczy także w bardziej kreatywnych aktywnościach, takich jak tworzenie memów i dzielenie się żartami z innymi członkami społeczności stansów.

Interesującym aspektem tej kultury jest dominacja „fanów”, czyli krótkich klipów z tańcem koreańskich gwiazd muzyki pop. Stansy zazwyczaj komentują i reagują na te posty, aby podkreślić umiejętności taneczne tych artystów.

Stany a kultura online

Fenomen stansów wywarł znaczący wpływ na kulturę internetową. Najbardziej zauważalnym przykładem jest rosnące użycie tzw. „języka stanu”, który składa się z terminów często używanych na Twitterze przez stansów. Przykłady to „bop” (fajna popowa piosenka) i „sis” (skrót od „siostra”).

Jednakże w ostatnich latach media zwróciły uwagę na toksyczne aspekty kultury stanu. Z uwagi na anonimowość, niektórzy stansy angażują się w negatywne działania, takie jak trolling, doxing, zastraszanie czy nękanie innych użytkowników Internetu.

Z drugiej strony, wielu artystów ceni sobie ten poziom interakcji i identyfikacji ze swoimi fanami, co może przynieść pozytywne skutki. Stany potrafią wykorzystać swoje liczebne siły oraz organizację do prowadzenia działań politycznych lub zbierania funduszy na cele charytatywne.