Spojrzenie wstecz na Gophera

W okresie przed gwałtownym rozwojem sieci World Wide Web w latach 90-tych, protokół nazwany Gopher na krótko ułatwiał dostęp do zasobów w Internecie, łącząc je w jedną całość. Przyjrzyjmy się, co sprawiło, że był on unikalny oraz dlaczego szybko ustąpił miejsca WWW.

Czym jest Gopher?

Gopher to system katalogów działający w modelu klient-serwer, który został uruchomiony w 1991 roku. Umożliwiał użytkownikom szybkie przeszukiwanie zasobów internetowych. Korzystając z klienta Gopher, użytkownik widział hierarchiczne menu z linkami prowadzącymi do dokumentów, aplikacji opartych na Telnecie, witryn FTP oraz innych serwerów Gopher. Można było także przeszukiwać „Gopherspace”, by znaleźć dokumenty, zamiast przeszukiwać serwery FTP pojedynczo.

Grupa programistów, w skład której wchodzili Mark P. McCahill, Farhad Anklesaria, Paul Lindner, Daniel Torrey oraz Bob Alberti, stworzyła Gophera w ramach pracy dla Uniwersytetu Minnesota w dziale obsługi mikrokomputerów.

Ich celem było opracowanie systemu informacyjnego obejmującego cały kampus, który bazował na niejasnych sugestiach administratorów preferujących komputery mainframe. W odpowiedzi na to, zespół postanowił stworzyć bardziej elastyczne, rozproszone podejście, które wykorzystywało dostępny sprzęt komputerowy.

Nowy system nazwano „Gopher”, nawiązując do „Golden Gophers”, co było nazwą drużyny sportowej uniwersytetu, co miało na celu zdobycie poparcia sceptycznych przełożonych.

„Jak mogli się z tym kłócić?” – mówił McCahill w rozmowie z newsblog.pl.

Gopher jest także homonimem słowa „gofer”, co oznacza osobę, która poszukuje rzeczy dla innych, co doskonale pasowało do funkcji tego systemu.

Łatwiejszy dostęp do zasobów internetowych

Przed pojawieniem się Gophera użytkownicy Internetu często pobierali dokumenty i programy jeden po drugim z różnych serwerów FTP na całym świecie. Istniały także różne tekstowe aplikacje oparte na Telnecie, takie jak katalogi kart bibliotecznych, bazy danych czy gry MUD. Brakowało jednak zintegrowanego systemu, który zespoliłby te zasoby.

Dzięki połączeniu tych zasobów w przyjazny dla użytkownika sposób, bez potrzeby wprowadzania danych do scentralizowanej bazy, Gopher zrewolucjonizował sposób przeszukiwania zasobów w Internecie. Można było przeszukiwać Gopherspace lub po prostu poruszać się po systemie Gopher za pomocą menu, odkrywając nowe zasoby.

Gopher okazał się na tyle elastyczny, że spełniał potrzeby różnych organizacji, co przyczyniło się do jego szybkiego wzrostu popularności po tym, jak Uniwersytet Minnesota udostępnił oprogramowanie Gopher za darmo na całym świecie.

„Dostarczyliśmy prostego rozwiązania dla rosnącego zapotrzebowania” – zauważył McCahill.

Gopher zyskał popularność przed Internetem

Inna technologia internetowa, World Wide Web, również zadebiutowała w 1991 roku. Została stworzona przez Tima Berners-Lee w CERN w Szwajcarii.

Podobnie jak Gopher, klient WWW (dzisiejsza przeglądarka internetowa) łączył zdecentralizowane zasoby internetowe. Jednak WWW przyjął model zorientowany na dokumenty, gdzie każdy serwer dostarczał zestaw dokumentów tekstowych z hipertekstowymi linkami. Był to postęp w kierunku decentralizacji dystrybucji dokumentów i plików. W początkowej fazie, gdy dostęp do internetu odbywał się głównie za pośrednictwem terminali, możliwości WWW nie były od razu dostrzegane.

Gdy WWW po raz pierwszy udostępniono publicznie w sierpniu 1991 roku, nie wywołało ono ogromnego zainteresowania. McCahill znał Berners-Lee z konferencji i ocenił technologię WWW jako mało imponującą na tym etapie.

W międzyczasie Gopher szybko zdobył popularność w instytucjach akademickich i rządowych, które dominowały wśród użytkowników internetu. Stał się on kluczowym narzędziem dla uniwersytetów, które w dużej mierze polegały na zorganizowanych danych.

W tym czasie Internet był niemal całkowicie niekomercyjny.

„Podczas tworzenia Gophera”, wyjaśnił McCahill, „obowiązywały zasady, które zabraniały prowadzenia działalności komercyjnej w sieci National Science Foundation, łączącej wszystkie uniwersytety. Tak więc działalność komercyjna była zabroniona.”

W tej zorganizowanej, non-profit przestrzeni Gopher odniósł sukces. Ograniczona przepustowość internetu sprawiła, że nie był on jeszcze multimedialnym doświadczeniem, co czyniło Gophera idealnym narzędziem do odkrywania wczesnych zasobów tekstowych.

Nawet w 1993 roku, kiedy internet zaczął przyciągać uwagę poza kręgi akademickie, Gopher był reklamowany jako najbardziej ugruntowane, przyjazne dla użytkownika narzędzie.

Sieć nie była jeszcze postrzegana jako kluczowa technologia internetowa, chociaż sytuacja szybko się zmieniała.

Jak WWW wyprzedziło Gophera

W latach 1992-1993 Gopher zyskał na popularności. Zespół programistów, wspierany przez wolontariuszy, kontynuował rozwój i utrzymanie systemu, jednak szybko stali się przytłoczeni jego rozwojem.

Aby zrównoważyć wydatki, uniwersytet postanowił wprowadzić opłaty licencyjne dla komercyjnych serwerów Gopher, co wywołało kontrowersje i protesty. Ta decyzja zaszkodziła reputacji Gophera i zapoczątkowała jego koniec.

W tym samym czasie popularność WWW rosła wykładniczo, gdy rozwijała się technologia. W 1993 roku na rynku pojawiła się przeglądarka NCSA Mosaic, pierwsza przeglądarka internetowa obsługująca grafikę, co zbiegło się z upowszechnieniem systemu Windows na komputerach osobistych. W przeciwieństwie do Gophera, który organizował zasoby, WWW stała się platformą publikacyjną, łatwo dostosowującą się do potrzeb komercyjnych dzięki grafice.

Pierwotna popularność Gophera wśród bibliotek sprawiła, że zespół miał błędne wyobrażenie o jego przyszłości. Mieli nadzieję na stworzenie zintegrowanego systemu niekomercyjnych zasobów informacyjnych.

„Wielu ludzi myślało: „Chcę iść do biblioteki” – zauważył McCahill. „Lecz w rzeczywistości to było: „Hej, to jest platforma do reklamy i biznesu”. I było już za późno na dostosowanie się do zmieniającego się krajobrazu.”

Nie zdawali sobie sprawy, jak szybko WWW przybierze formy komercyjne, co przyspieszyło jego rozwój w sektorze prywatnym. Zanim zespół Gophera zrozumiał tę zmianę, było już za późno, aby uratować ich protokół. Rozwój serwerów zaczął stagnować w połowie 1994 roku, gdy sieć WWW zyskała na znaczeniu.

Ostatnim ciosem dla Gophera mogło być to, że nowe przeglądarki internetowe, takie jak Mosaic, zaczęły natywnie obsługiwać protokół Gopher, co spowodowało, że Gopherspace stał się postrzegany jako podzbiór WWW. Ponadto, tworzenie menu linków na stronach internetowych stało się łatwe, co sprawiło, że Gopher stracił swoją przewagę.

Sukces WWW i jego konsekwencje

Gdy WWW zyskało przewagę nad Gopherem, Berners-Lee stał się znaną postacią, porównywalną z innymi wielkimi wynalazcami. W 2004 roku otrzymał tytuł szlachecki. McCahill kontynuował swoją skromną, lecz znaczącą karierę akademicką i obecnie pracuje na Uniwersytecie Duke. Uważa, że sukces WWW był nieunikniony ze względu na jego komercyjny charakter i nie jest tym zmartwiony.

Inni pionierzy internetu, tacy jak Marc Andreessen, twórca Mosaic, przeszli z akademickiego świata do Doliny Krzemowej w poszukiwaniu zysków. McCahill jednak cieszy się z wyboru, jaki podjął:

„Zastanowiłem się nad tym i stwierdziłem: „Wiesz, w rzeczywistości jestem szczęśliwszy, robiąc rzeczy, które służą nauce i edukacji, niż próbując zdobyć super bogate reklamy sprzedaży.”

Berners-Lee również zajął się służbą publiczną, ale McCahill zauważył, że sukces WWW spoczywał na jego barkach.

„To być może kolejny powód, dla którego nie przeszkadza mi, że sieć pokonała Gophera” – dodał McCahill. „Nie mam na sumieniu rzeczy takich jak Facebook i jego uzbrojona platforma nadzoru.”

To prawda, że kolejna warstwa innowacji internetowych – media społecznościowe – całkowicie przekształciły nasze społeczeństwo.

„Nikt z twórców tej technologii nie jest zadowolony z tego, w jaki sposób media społecznościowe funkcjonują” – podsumował McCahill.

Gopher nie jest całkowicie martwy

Możesz w to nie uwierzyć, ale w Internecie wciąż istnieją serwery Gopher, chociaż większość z nich działa z powodów nostalgicznych. Ponieważ nowoczesne przeglądarki nie obsługują tego protokołu, konieczne może być pobranie dedykowanego klienta lub wtyczki przeglądarki, aby uzyskać dostęp do Gopherspace.

Dobrym punktem wyjścia jest projekt Overbite, który oferuje wtyczki Gopher dla wielu współczesnych przeglądarek, a także klienta dla urządzeń z systemem Android. Najlepszym serwerem do zapoznania się jest gopher://gopher.floodgap.com.

Życzymy miłego odkrywania Gopherspace!


newsblog.pl