Globalny krajobraz surowców podlega znaczącym zmianom, czego przykładem jest niedawna zmienność na rynkach miedzi po ogłoszeniu przez Prezydenta Donalda Trumpa wprowadzenia znaczących ceł na import. Ten krok polityczny, mający przede wszystkim na celu wspieranie krajowej produkcji i wzmocnienie bezpieczeństwa narodowego, zamiast tego wywołał obawy w różnych sektorach przemysłu, sygnalizując potencjalne presje inflacyjne i zakłócenia w łańcuchach dostaw dla metalu kluczowego dla nowoczesnej infrastruktury i technologii.
- Decyzja Prezydenta Trumpa: 8 lipca ogłoszono 50% cło na import miedzi.
- Data Wprowadzenia: Cło ma wejście w życie 1 sierpnia.
- Reakcja Rynku: Ceny miedzi wzrosły o 13% w ciągu jednego dnia, osiągając rekordowy poziom 5,69 USD za funt.
- Skala Wzrostu: Był to największy jednodniowy wzrost od 1968 roku.
- Zależność USA od Importu: Stany Zjednoczone importują ponad 50% miedzi.
- Wyzwanie w Produkcji Krajowej: Uruchomienie nowej produkcji miedzi w USA zajmuje średnio 32 lata od odkrycia złoża.
Miedź – Niezbędny Surowiec dla Nowoczesnej Gospodarki
Miedź jest metalem niezastąpionym i powszechnie stosowanym ze względu na swoją wysoką przewodność. Jej krytyczne zastosowania obejmują dynamicznie rozwijający się rynek pojazdów elektrycznych i ekspansję centrów danych napędzaną boomem sztucznej inteligencji, a także podstawowe wykorzystanie w instalacjach hydraulicznych, powszechnej elektronice i komponentach samochodowych. Copper Development Association, organizacja branżowa, podkreśla jej powszechność, zauważając, że typowy amerykański samochód zawiera ponad 50 funtów (około 22,7 kg) miedzi.
Natychmiastowa Reakcja Rynku i Obciążenia Kosztowe
Ogłoszenie przez Prezydenta Trumpa 8 lipca 50% cła na import miedzi, zaplanowane na 1 sierpnia, wywołało natychmiastową i dramatyczną reakcję rynku. Ceny miedzi wzrosły o 13% w ciągu jednego dnia, osiągając rekordowy poziom 5,69 USD za funt. Według danych FactSet, ten wzrost był największym jednodniowym skokiem odnotowanym od 1968 roku. Analitycy rynkowi i ekonomiści powszechnie postrzegają tak znaczącą opłatę jako „ogromny podatek dla konsumentów miedzi”, który może znacząco podnieść koszty dla amerykańskiego przemysłu wytwórczego i infrastruktury.
Proponowane cło nieuchronnie podniesie koszty produkcji dla producentów w kluczowych sektorach, takich jak budownictwo, elektronika i motoryzacja. Grace Zwemmer, ekonomistka z Oxford Economics, stwierdziła, że „Wszystkie te cła podnoszą koszty, a tym samym szkodzą produkcji końcowej”. Maurice Obstfeld, profesor ekonomii na UC Berkeley, określił tę politykę jako „dość bezcelowy akt samookaleczenia”. Co więcej, brak ekonomicznie opłacalnych substytutów miedzi stanowi poważne wyzwanie; choć aluminium może służyć jako alternatywa, jego niższa przewodność i zwiększona palność ograniczają jego zastosowanie w krytycznych komponentach, takich jak chipy półprzewodnikowe. W konsekwencji, przedsiębiorstwa i konsumenci prawdopodobnie poniosą ciężar tych wyższych kosztów, co doprowadzi do szeroko zakrojonego wpływu gospodarczego.
Ograniczenia w Produkcji Krajowej
Pomimo deklarowanego przez administrację celu stymulowania produkcji krajowej w celu zapewnienia bezpieczeństwa narodowego, Stany Zjednoczone stoją przed znacznymi ograniczeniami w zdolności do szybkiego zwiększenia wydobycia miedzi. Jak podaje US Geological Survey, kraj ten importuje obecnie ponad 50% swojej miedzi, głównie z krajów Ameryki Południowej, takich jak Chile, Kanada i Peru. Dane branżowe z S&P Global Market Intelligence wskazują, że średnio mija około 32 lata od odkrycia złoża miedzi nadającego się do wydobycia do rozpoczęcia jego produkcji w USA, co czyni szybkie zwiększenie podaży krajowej wysoce nieprawdopodobnym. To strukturalne wyzwanie sugeruje „brak jasnej drogi do poprawy tej sytuacji na lata”, według Ole Hansena, szefa strategii surowcowej w Saxo Bank.
Uzasadnienie Taryf a Rzeczywistość Rynkowa
Administracja Prezydenta wszczęła dochodzenie na podstawie Sekcji 232 w sprawie importu miedzi, powołując się na słabe punkty w łańcuchu dostaw i rosnące uzależnienie od źródeł zagranicznych. Jednak uzasadnienie tych taryf kwestiami bezpieczeństwa narodowego spotkało się ze sceptycyzmem ekspertów ekonomicznych. Profesor Obstfeld zauważył, że istnienie licznych zagranicznych dostawców, w tym bliskich sojuszników, takich jak Kanada, sprawia, że argument bezpieczeństwa narodowego jest mniej przekonujący. Chociaż Departament Energii klasyfikuje miedź jako „krytyczny materiał” dla energetyki, nie znalazła się ona wśród 50 krytycznych minerałów wyznaczonych przez US Geological Survey w 2022 roku, co dodatkowo komplikuje uzasadnienie administracji.
Krótkoterminowe Buforowanie i Długoterminowe Wyzwania
W przewidywaniu wprowadzenia ceł, nabywcy przemysłowi i traderzy z Wall Street wyprzedzili dostawy znacznych ilości miedzi do USA, a Morgan Stanley szacuje, że 400 000 ton – co stanowi około sześciu miesięcy „dodatkowej” miedzi – dotarło w pierwszych miesiącach 2025 roku. Chociaż ten tymczasowy zapas mógłby początkowo „zbuforować” rynek, nie stanowi on długoterminowego rozwiązania dla podstawowego deficytu podaży. Ekonomiści, w tym Ewa Manthey, strateg ds. surowców w holenderskim banku ING, ostrzegają, że po wyczerpaniu tych rezerw, dalsze uzależnienie od importu pod 50% cłem może wywołać ponowny wzrost inflacji, podnosząc koszty dla amerykańskich producentów bez wystarczającej alternatywy krajowej.
Ostatecznie, 50% cło na miedź stanowi złożony dylemat ekonomiczny. Chociaż ma na celu wzmocnienie amerykańskich łańcuchów dostaw i zwiększenie krajowej produkcji, natychmiastowe i długoterminowe realia wskazują na potencjał znaczących zakłóceń gospodarczych, w tym wyższych cen dla konsumentów i zahamowania wzrostu w różnych branżach. Polityka ta podkreśla napięcie między natychmiastowymi środkami protekcjonistycznymi a czasochłonną rzeczywistością rozwijania solidnej krajowej produkcji zasobów.
newsblog.pl
Maciej – redaktor, pasjonat technologii i samozwańczy pogromca błędów w systemie Windows. Zna Linuxa lepiej niż własną lodówkę, a kawa to jego główne źródło zasilania. Pisze, testuje, naprawia – i czasem nawet wyłącza i włącza ponownie. W wolnych chwilach udaje, że odpoczywa, ale i tak kończy z laptopem na kolanach.