Interfejsy programowania aplikacji (API) umożliwiają komunikację między różnymi elementami oprogramowania, natomiast zestawy narzędzi programistycznych (SDK) to kompleksowe pakiety zawierające API i inne zasoby potrzebne do wykonania określonego zadania.
Świat programowania opiera się na dwóch kluczowych elementach: SDK i API. Zrozumienie ich fundamentalnych różnic jest niezwykle ważne, ponieważ oba są szeroko stosowane przez programistów we współczesnym procesie tworzenia oprogramowania.
Rozwój oprogramowania jest w dużej mierze napędzany przez te dwa komponenty. Zarówno zestawy SDK, jak i interfejsy API odgrywają kluczową rolę we wdrażaniu rozwiązań innych firm i umożliwiają komunikację internetową.
Zasadniczo, zarówno zestawy SDK, jak i API służą poprawie funkcjonalności i wydajności aplikacji. Jednakże, aby usprawnić pracę zarówno zespołów wewnętrznych, jak i użytkowników końcowych, niezbędne jest zrozumienie sposobu działania tych narzędzi, różnic między nimi i ich roli w procesie tworzenia oprogramowania.
Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z tych narzędzi.
Czym jest SDK?
SDK, czyli „Software Development Kit”, to inaczej „devkit”. SDK to zestaw narzędzi programistycznych dedykowanych konkretnej platformie. W skład tych narzędzi wchodzą debuggery, kompilatory, biblioteki kodu (np. frameworki), procedury i podprogramy, które są dostosowane do danego systemu operacyjnego.
Typowy zestaw SDK składa się z następujących elementów:
- Debuger: Umożliwia programistom lokalizowanie i naprawianie błędów w kodzie.
- Kompilator: Program, który przetwarza instrukcje języka programowania i tłumaczy je na język zrozumiały dla komputera, czyli „kod” używany przez procesor.
- Przykłady kodu: Prezentują rozwiązania konkretnych zadań programistycznych lub scenariuszy, co ułatwia zrozumienie działania aplikacji lub strony internetowej.
- Procedury i podprogramy: Metody, funkcje lub fragmenty kodu, które można wywołać i wykonać w dowolnym miejscu programu. Na przykład, zapisywanie pliku jest realizowane za pomocą procedury.
- Biblioteka kodu: Umożliwia programistom korzystanie z gotowych komponentów (np. fragmentów kodu), zamiast tworzyć je od podstaw.
- Narzędzia testowe i analityczne: Służą do oceny wydajności aplikacji w środowisku testowym i produkcyjnym.
- Dokumentacja: Instrukcje, do których programiści mogą się odwoływać podczas procesu programowania.
Zazwyczaj, zestaw SDK zawiera co najmniej jeden interfejs API, ponieważ aplikacje nie mogą komunikować się, przekazywać danych ani współpracować bez API.
Jak działa SDK?
Zestawy SDK dostarczają programistom narzędzi niezbędnych do łatwego tworzenia aplikacji.
Na przykład, Facebook udostępnia SDK dla systemu Android od Google oraz iOS od Apple. Te zestawy SDK działają jak biblioteki open-source, które umożliwiają integrację Facebooka z aplikacją na Androida lub iOS. Podobnie, Microsoft oferuje pakiet .NET SDK dla aplikacji na dużą skalę, zawierający przykłady, narzędzia i biblioteki niezbędne do tworzenia aplikacji dla systemu Windows.
Teraz, gdy poznaliśmy szczegóły dotyczące zestawów SDK, zobaczmy jak działają.
- Na początku użytkownik kupuje, pobiera i instaluje „zestaw” odpowiedni dla swojej platformy. Może to obejmować pobieranie plików zawierających komponenty, zestawy instrukcji i przykłady.
- Następnie programista uzyskuje dostęp do wszystkich niezbędnych narzędzi, w tym do zintegrowanego środowiska programistycznego (IDE), aby rozpocząć tworzenie nowej aplikacji. W tym momencie istotna staje się rola kompilatora.
- Na koniec, do testowania nowej aplikacji wykorzystuje się instrukcje, dokumentację, przykłady kodu i narzędzia analityczne.
Po wykonaniu tych kroków można rozpocząć pracę z SDK.
Rodzaje SDK
Zestawy SDK są podstawą rozwoju aplikacji internetowych i mobilnych. Oto kilka typowych rodzajów SDK:
- Zestawy SDK platformy: Są niezbędne do tworzenia aplikacji na daną platformę. Na przykład, Windows 10 SDK służy do tworzenia aplikacji na Windows 10 Store.
- Zestawy SDK rozszerzeń: Opcjonalne zestawy SDK, które rozszerzają i dostosowują środowisko programistyczne, ale nie są konieczne do tworzenia aplikacji na konkretną platformę.
- Zestawy SDK specyficzne dla języka programowania: Służą do tworzenia aplikacji w konkretnych językach. Na przykład, Java Developer Kit (JDK) służy do tworzenia aplikacji w języku Java.
- Pakiety SDK Analytics: Zbierają dane o zachowaniu użytkowników, ich działaniach itp. Przykładem jest Google Analytics SDK.
- Zestawy SDK do monetyzacji: Umożliwiają programistom implementację reklam w aplikacjach w celu generowania przychodów.
Korzyści z SDK
Zestawy SDK oferują wiele korzyści dla programistów. Przede wszystkim, dzięki gotowym narzędziom, programiści nie muszą tworzyć aplikacji od podstaw.
- Dostęp do gotowych komponentów: SDK zapewnia łatwy dostęp do gotowych elementów, skracając czas tworzenia oprogramowania. Na przykład, Android Maps SDK umożliwia konfigurację i implementację różnych usług lokalizacyjnych w aplikacji. SDK ułatwia dostęp do komponentów i łączenie ich w aplikacji (np. współrzędne geograficzne, usługi lokalizacyjne).
- Bezproblemowa integracja: SDK ułatwia integrację z różnymi programami i aplikacjami. Zapewnia również bezpośredni dostęp do potrzebnych informacji poprzez odpowiednią dokumentację.
- Ułatwienie pracy programistom: SDK umożliwia ponowne wykorzystanie kodu, co skraca cykl programowania. Dzięki temu programiści mogą skupić się na bardziej istotnych zadaniach.
- Wbudowane wsparcie: SDK posiada wbudowaną dokumentację i wsparcie, co eliminuje potrzebę szukania specjalistów w przypadku problemów.
- Przystępność cenowa: Wymienione powyżej korzyści pomagają ograniczyć koszty ponoszone podczas tworzenia i wdrażania oprogramowania.
Przejdźmy teraz do omówienia drugiego ważnego elementu – interfejsu API.
Czym jest interfejs API?
API, czyli „Application Programming Interface” to zbiór reguł, za pomocą których platformy, urządzenia lub aplikacje łączą się i komunikują między sobą. API może być częścią zestawu SDK lub istnieć niezależnie. W obu przypadkach API zapewnia synchronizację systemową między różnymi aplikacjami.
Programiści wykorzystują płatne lub oparte na chmurze oprogramowanie do tworzenia skutecznych interfejsów API, a następnie udostępniają usługi, do których użytkownicy mają dostęp za pośrednictwem wbudowanych interfejsów API.
API jest jak umowa pomiędzy dwiema stronami, która umożliwia natychmiastową wymianę informacji oraz określa, w jaki sposób te informacje są przekazywane.
Niektóre interfejsy API udostępniają interfejs, dlatego określenia „API” i „interfejs” są czasami używane zamiennie.
Kluczowe komponenty:
API składa się z dwóch głównych elementów:
- Specyfikacje techniczne: Informacje dotyczące protokołów integracji API (np. z innymi platformami lub aplikacjami). Muszą być dobrze udokumentowane, aby zapewnić efektywne wykorzystanie API.
- Interfejs: Ścieżka dostępu do API. Dostęp do interfejsu może odbywać się za pomocą słowa kluczowego (w przypadku API internetowych) lub za pośrednictwem oddzielnego interfejsu.
Przyjrzyjmy się teraz, jak działa typowy interfejs API.
Jak działa interfejs API?
Interfejsy API umożliwiają płynną komunikację między różnymi zestawami aplikacji.
Rozważmy przykład aplikacji do sprzedaży artykułów spożywczych, w której użytkownicy mogą wyszukiwać i kupować produkty online. Aplikacja ta zapewnia taką usługę. Załóżmy, że użytkownicy chcą również wyszukiwać sklepy spożywcze w określonej lokalizacji. W takim przypadku, aplikację można zintegrować z dostawcami usług lokalizacyjnych działającymi w danym mieście. Dzięki implementacji API geolokalizacji, użytkownicy mogą wyszukiwać sklepy spożywcze bez konieczności korzystania z oddzielnej aplikacji do geolokalizacji.
Z technicznego punktu widzenia, wywołanie API odbywa się według poniższych kroków:
- Użytkownik aplikacji inicjuje zadanie, tworząc żądanie.
- Interfejs API przekazuje żądanie poprzez wywołanie serwera. API wie, gdzie wysłać żądanie, ponieważ zazwyczaj jest ono kierowane do punktu końcowego API. Adres URL serwera określa punkt końcowy.
- Na koniec, zadanie jest wykonywane, gdy baza danych lub aplikacja innej firmy dostarcza żądaną usługę.
Rodzaje API
REST (Representational State Transfer): Interfejsy API REST są jednymi z najpopularniejszych. API REST musi być zgodny z pewnymi zasadami, takimi jak:
- Architektura klient-serwer: Zmiany po stronie serwera nie powinny wpływać na klienta.
- Komunikacja między klientem a serwerem odbywa się za pomocą protokołu HTTP, operacji CRUD (Create, Read, Update, Delete) i formatu JSON.
- Bezstanowość: Brak przechowywania stanu klienta po stronie serwera między kolejnymi żądaniami.
REST jest zwykle wykorzystywany do przesyłania danych. Na przykład, API Facebooka umożliwia pobranie imienia, lokalizacji i zdjęcia profilowego użytkownika do innej aplikacji.
RPC (Remote Procedure Call): Wykorzystywane do wykonywania kodu na innym systemie. W przeciwieństwie do REST, gdzie klient żąda tylko danych, RPC wywołuje metody. Żądania mogą być wysyłane w formatach XML lub JSON i nazywane są XML-RPC oraz JSON-RPC. Nadawca żądania oczekuje odpowiedzi z innego systemu po wykonaniu metody.
Na przykład, API bramki płatniczej autoryzuje numer karty kredytowej (wykonując kod na drugim końcu) i wysyła odpowiedź o powodzeniu lub niepowodzeniu do aplikacji wywołującej.
Interfejsy API protokołu SOAP (Simple Object Access Protocol): Internetowe interfejsy API, które są stosowane, gdy wymagana jest większa prywatność i bezpieczeństwo danych. Mogą komunikować się za pośrednictwem protokołów internetowych, takich jak HTTP, SMTP, TCP/IP itp.
SOAP jest zbiorem protokołów, natomiast REST to model architektury. Możliwe jest tworzenie interfejsów API opartych na REST przy użyciu protokołów SOAP.
Korzyści API
Interfejsy API są korzystne zarówno dla użytkowników, jak i programistów. Programiści mogą łączyć się z partnerami biznesowymi, aby aktualizować systemy i zwiększać potencjał biznesowy organizacji.
Choć korzyści API są widoczne z perspektywy programisty, interfejsy API poprawiają zarówno komfort pracy programistów, jak i użytkowników końcowych. Przyjrzyjmy się niektórym zaletom oferowanym przez API:
- Integracja: API łączą różne aplikacje, co poprawia ogólną wydajność aplikacji lub produktu.
- Uproszczenie procesu tworzenia oprogramowania: API pomagają programistom skrócić cykl tworzenia oprogramowania. Kluczowa jest automatyzacja API, gdzie komputery zarządzają pracą, zamiast grupy ludzi. API umożliwiają firmom jednoczesną aktualizację przepływów pracy.
- Efektywność: Dzięki dostępowi do API, raz utworzona treść może być łatwo udostępniana i rozpowszechniana w różnych kanałach.
- Personalizacja: API umożliwiają personalizację. Każdy użytkownik lub firma może wykorzystać API, dostosowując treści lub usługi do swoich potrzeb.
Różnica między SDK a API
Aby lepiej zrozumieć różnicę między tymi dwoma elementami, posłużymy się przykładami.
Facebook udostępnia wiele narzędzi zarówno dla profesjonalnych programistów, jak i aktywnych użytkowników. Posiada zarówno API, jak i SDK, które służą do różnych celów.
API Facebooka
Współpracując z zewnętrznymi programistami, interfejsy API Facebooka łączą się z serwisem i umożliwiają dostęp do danych użytkowników w celu personalizacji funkcji aplikacji.
Na przykład, aplikacja do rezerwacji biletów do kina korzysta z API Facebooka, aby umożliwić logowanie do aplikacji przy użyciu konta Facebook. Aplikacja otrzymuje dostęp do Twojego imienia i nazwiska oraz danych profilowych, aby zweryfikować użytkownika i uniknąć konieczności zapamiętywania oddzielnego loginu i hasła. Aplikacja do rezerwacji biletów może również wyświetlać spersonalizowane reklamy podczas przeglądania Facebooka.
Jedną z ważnych cech API jest sposób, w jaki łączy się z Graph API. Graph API tworzy relacje między użytkownikami, kontami, aktualizacjami, grupami i innymi elementami.
GET graph.facebook.com/me?fields=posts.limit(5){message}
Powyższy przykład przedstawia wywołanie API. Powyższe wywołanie pobierze maksymalnie pięć opublikowanych przez Ciebie postów wraz z ich treścią.
Weźmy inny przykład:
GET graph.facebook.com/me?fields=posts.limit(5){message,privacy{value}}
Powyższe zapytanie API zwróci tekst i ustawienia prywatności każdego opublikowanego przez Ciebie posta.
Oba API wykorzystują Graph API, co pomaga w generowaniu analiz (np. danych relacyjnych).
Powyższy przykład jest prosty, ale rozważmy scenariusz, w którym właściciel restauracji chce wyświetlić listę użytkowników, którzy uczestniczyli w przyjęciu w jego restauracji. Właściciel może skorzystać z wywołania API Facebooka i wygenerować listę użytkowników obecnych podczas przyjęcia, poprzez dostęp do zdjęć klikniętych podczas imprezy i oznaczonych użytkowników Facebooka.
Dodatkowo, restauracja mogłaby uzyskać listę profili społecznościowych użytkowników i wykorzystać je w przyszłych akcjach promocyjnych. Bez API, tworzenie takich funkcji byłoby znacznie bardziej skomplikowane. Przejdźmy teraz do omówienia zestawów SDK Facebooka.
SDK Facebooka
Zestawy SDK udostępniane przez Facebooka są specjalnie zaprojektowane do „tworzenia aplikacji”. Na przykład, na Facebooku można grać w wiele gier. Są one przeznaczone do działania na Facebooku i do ich stworzenia potrzebny jest zestaw SDK.
Spójrzmy na Facebook SDK dla iOS. Umożliwia on tworzenie aplikacji na iOS.
Poniżej znajduje się fragment kodu przedstawiający Facebook SDK dla iOS:
/**
* For more details, please take a look at:
* developers.facebook.com/docs/reference/ios/current/class/FBSDKAppEvents
*/
- (void)applicationDidBecomeActive:(UIApplication *)application {
[FBSDKAppEvents activateApp];
}
Powyższy kod służy do rejestrowania zdarzeń związanych z aktywacją aplikacji.
Struktura połączenia jest inna w obu przypadkach. API wykonuje akcję, która jest z góry określona za pomocą istniejących źródeł i funkcji. Z kolei SDK definiuje najpierw funkcję, a następnie wywołuje źródło i funkcję.
Wybór między SDK a API
Interfejsy API określają sposób, w jaki różne platformy mogą ze sobą współpracować. Umożliwiają integrację aplikacji za pomocą protokołów i specyfikacji. Są więc ważnym elementem zestawu SDK. Nie można ich jednak użyć do stworzenia aplikacji od zera.
Zestawy SDK ułatwiają tworzenie nowej aplikacji lub oprogramowania, które jest specyficzne dla danego języka programowania lub platformy. Zestaw SDK zazwyczaj zawiera co najmniej jedno API do komunikacji zewnętrznej.
Jeśli tworzysz aplikację na konkretną platformę, np. iOS, użyj zestawu SDK dla tej platformy. Aby komunikować się z innymi aplikacjami, takimi jak Facebook, użyj API tej aplikacji.
Podsumowanie 👨🏫
Podsumowując, różnicę między SDK a API można przedstawić w następujących punktach:
- Zestawy SDK często zawierają API, ale żaden interfejs API nie zawiera zestawów SDK.
- Podobnie jak fundament domu, który podtrzymuje budynek, zestawy SDK umożliwiają tworzenie aplikacji.
- API decydują o funkcjonowaniu i komunikacji aplikacji w ramach SDK, niczym linie telefoniczne łączące nas ze światem zewnętrznym.
newsblog.pl