Co to jest SDK i jaka jest różnica między SDK a API?

Interfejsy API reprezentują komunikację między różnymi komponentami oprogramowania, podczas gdy zestawy SDK reprezentują cały zestaw narzędzi zawierający interfejsy API do określonego zadania.

Ekosystem deweloperski działa na dwóch podstawowych narzędziach, pakiecie SDK i interfejsie API. Obecnie niezwykle ważne jest zrozumienie fundamentalnych różnic, ponieważ społeczność programistów szeroko wykorzystuje oba w nowoczesnym procesie tworzenia oprogramowania.

Krajobraz rozwoju jest napędzany przez te dwa składniki. Pakiety SDK i interfejsy API to kluczowe elementy wdrażania interfejsów API innych firm i komunikacji internetowej.

Zasadniczo zarówno zestaw SDK, jak i interfejs API dobrze służą poprawie ogólnej funkcjonalności i wydajności aplikacji. Aby jednak zwiększyć komfort pracy zarówno zespołów wewnętrznych, jak i użytkowników końcowych, nieuniknione jest poznanie sposobu działania tych narzędzi, różnic między nimi oraz tego, jak pomagają w procesie tworzenia oprogramowania.

Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z tych narzędzi.

Co to jest SDK?

SDK to skrót od „Software Development Kit”, określanego również jako „devkit”. SDK jest zdefiniowany przez zestaw narzędzi do tworzenia oprogramowania, które są specyficzne dla platform. Narzędzia te obejmują debuggery, kompilatory, biblioteki kodu (np. ramy) lub procedury i podprogramy ukierunkowane na system operacyjny.

Elementy składowe typowego zestawu SDK obejmują:

  • Debuger: Debugger umożliwia programistom identyfikację i poprawianie błędów w kodzie programu.
  • Kompilator: Kompilator to program, który przetwarza instrukcje języka programowania i tłumaczy je na język zrozumiały dla maszyny lub „kod” używany przez procesor.
  • Próbki kodu ujawniają zadania programistyczne lub scenariusze, które dają wyraźniejszy obraz aplikacji lub strony internetowej.
  • Procedury i podprogramy: Procedura lub podprogram to metoda, funkcja, procedura, podprogram lub kod, który można wywołać i wykonać w dowolnym miejscu w całym kodzie programu. Na przykład opcja składowania pliku jest wykonywana przez procedurę.
  • Biblioteka kodu: Biblioteka kodu umożliwia programistom korzystanie z istniejących zasobów (np. sekwencji kodu), zamiast wymyślania ich na nowo.
  • Narzędzia testowe i analityczne: te narzędzia oceniają wydajność aplikacji w środowisku testowym i produkcyjnym.
  • Dokumentacja: programiści odwołują się do udokumentowanych instrukcji (w razie potrzeby) podczas procesu programowania.

Ogólnie rzecz biorąc, zestaw SDK ma co najmniej jeden interfejs API w swoim zestawie, ponieważ aplikacje nie mogą wchodzić w interakcje, przekazywać, działać ani współpracować bez interfejsu API.

Jak działa SDK?

Zestawy SDK zapewniają zestaw narzędzi niezbędnych programistom do łatwego tworzenia aplikacji.

Na przykład Facebook udostępnia pakiet SDK dla systemu Android firmy Google i systemu iOS firmy Apple. Te zestawy SDK działają jak biblioteki typu open source, które pomagają zintegrować Facebooka z aplikacją na Androida lub iOS. Poza tym Microsoft oferuje pakiet SDK platformy .NET dla aplikacji na dużą skalę. Zawiera przykłady, narzędzia i biblioteki niezbędne do tworzenia aplikacji dla systemu Windows.

Teraz, gdy znasz szczegółowe informacje na temat zestawów SDK, przyjrzyjmy się działaniu zestawów SDK.

  • Początkowo kupujesz, pobierasz i instalujesz wymagany „zestaw” dla swojej platformy. Może to obejmować pobieranie plików zawierających części składowe, zestawy instrukcji i przykłady.
  • Następnie możesz uzyskać dostęp do wszystkich niezbędnych narzędzi, zintegrowanego środowiska programistycznego (IDE), aby opracować nową aplikację. Następnie programiści mogą rozpocząć kodowanie swoich aplikacji. Na tym etapie rola kompilatora staje się oczywista.
  • Na koniec możesz użyć instrukcji, dokumentacji, przykładów kodu i narzędzi analitycznych do przetestowania nowej aplikacji.

Po wykonaniu tych kroków możesz rozpocząć przygodę z SDK.

Rodzaje SDK

Rozwój aplikacji internetowych i mobilnych odbywa się w oparciu o zestawy SDK. Przyjrzyjmy się niektórym typowym typom SDK.

  • Zestawy SDK platformy: te zestawy SDK są kluczowymi składnikami niezbędnymi do tworzenia aplikacji na dowolną platformę. Na przykład Windows 10 SDK jest używany do tworzenia aplikacji Windows 10 Store.
  • Zestawy SDK rozszerzeń: są to opcjonalne zestawy SDK używane do rozszerzania i dostosowywania środowiska programistycznego. Jednak nie są one konieczne do tworzenia aplikacji dla określonej platformy.
  • Zestawy SDK specyficzne dla języka programowania: takie zestawy SDK są używane do tworzenia programów w określonych językach. Na przykład Java Developer Kit (JDK) służy do tworzenia aplikacji przy użyciu języka programowania Java.
  • Pakiety SDK Analytics: te zestawy SDK zbierają dane, takie jak zachowania użytkowników, działania itp. Na przykład Google Analytics SDK.
  • Zestawy SDK do monetyzacji: takie zestawy SDK są używane przez programistów do wdrażania reklam, które wyskakują z istniejących aplikacji. Są one wprowadzane wyłącznie w celu generowania przychodów.

Korzyści SDK

Zestawy SDK oferują społeczności programistów kilka korzyści. Przede wszystkim nie muszą się trudzić, aby tworzyć aplikacje z efektywnym wykorzystaniem zestawów programistycznych.

  • Dostęp do gotowych części: SDK zapewnia łatwy dostęp do gotowych części, skracając w ten sposób czas poświęcony na tworzenie oprogramowania. Na przykład zestaw Android map SDK umożliwia konfigurowanie i wdrażanie różnych usług lokalizacyjnych w aplikacji. SDK zapewnia łatwy dostęp do części składowych i zestawia je razem w aplikacji (np. współrzędne lokalizacji, takie jak długość i szerokość geograficzna, usługi w określonej lokalizacji).
  • Bezproblemowe integracje: zestawy SDK zapewniają płynniejszą integrację z różnymi programami i aplikacjami. Zapewniają również bezpośredni dostęp do wymaganych informacji poprzez odpowiednią dokumentację.
  • Zapewnij programistom skróty: zestawy SDK umożliwiają programistom ponowne wykorzystanie sekwencji kodu, ponieważ skraca to cykl programowania. Daje to programistom wystarczająco dużo czasu, aby skoncentrować się na krytycznych zadaniach.
  • Wbudowana obsługa: zestawy SDK mają wbudowaną wiedzę na temat kodu (wsparcie), w tym pełną dokumentację. W związku z tym programiści nie muszą szukać ekspertów w tej dziedzinie, aby rozwiązać swoje zapytania.
  • Przystępność cenowa: Czynniki wymienione powyżej pomagają zniwelować nadmierne wydatki ponoszone w fazach rozwoju oprogramowania i powdrożeniowych.

Przejdźmy teraz do pośredniego komponentu API.

Co to jest interfejs API?

API to skrót od „interfejsu programowania aplikacji”. Opracowuje zestaw reguł, za pomocą których platformy, urządzenia lub aplikacje łączą się i komunikują ze sobą. Interfejs API może być częścią zestawu SDK lub istnieć niezależnie. W obu scenariuszach ustanawia synchronizację systemową między różnymi aplikacjami.

Deweloperzy maksymalizują korzyści płynące z niewolnego (zastrzeżonego) lub opartego na chmurze oprogramowania do tworzenia efektywnych interfejsów API. Mogą następnie wykorzystać usługi, do których użytkownicy mogą uzyskać dostęp za pośrednictwem wbudowanych interfejsów API.

API jest analogiczne do umowy między dwiema stronami. Oferuje natychmiastową wymianę informacji wraz z wytycznymi dotyczącymi sposobu przekazywania informacji.

Wiadomo, że niektóre interfejsy API zapewniają „interfejs”, stąd „API” i „interfejs” są luźno uważane za te same jednostki.

Kluczowe komponenty

API składa się z dwóch kluczowych komponentów:

  • Specyfikacje techniczne: Specyfikacje API odnoszą się do informacji dotyczących protokołów integracji API (tj. z innymi platformami, aplikacjami). Muszą być dobrze udokumentowane, aby zapewnić efektywne wykorzystanie API.
  • Interfejs: interfejs zapewnia ścieżkę dostępu do interfejsów API. Można uzyskać do niego dostęp za pomocą słowa kluczowego, jeśli jest to internetowy interfejs API lub za pośrednictwem oddzielnego interfejsu.

Przyjrzyjmy się teraz, jak działa typowy interfejs API.

Jak działa interfejs API?

Interfejsy API umożliwiają płynny dialog między różnymi zestawami aplikacji.

Rozważmy przykład, w którym masz już aplikację do sprzedaży artykułów spożywczych, w której użytkownicy mogą wyszukiwać i kupować artykuły spożywcze online. Twoja aplikacja już zapewnia tę usługę. Załóżmy teraz, że użytkownicy chcą również wyszukać centra spożywcze w określonej lokalizacji w mieście. W takim przypadku możesz zintegrować swoją aplikację ze sprawdzonymi dostawcami usług spożywczych działającymi w mieście. Wdrażając API geolokalizacji, umożliwisz użytkownikom wyszukiwanie centrów spożywczych bez martwienia się o oddzielną aplikację geolokalizacyjną.

Z technicznego punktu widzenia wywołanie API przebiega zgodnie z poniższymi krokami:

  • Użytkownik aplikacji inicjuje zadanie z Twojej aplikacji, tworząc żądanie.
  • Interfejs API przekazuje żądanie, wywołując połączenie z serwerem WWW. Interfejs API wie, gdzie wysłać żądanie, ponieważ zazwyczaj jest ono ukierunkowane na dotarcie do punktu końcowego interfejsu API. Adres URL serwera definiuje punkt końcowy.
  • Wreszcie zadanie jest wykonywane, gdy baza danych lub aplikacja innej firmy zapewnia żądaną usługę.

Rodzaje API

REST (Representational State Transfer): interfejsy API REST to jeden z najpopularniejszych typów interfejsów API, w przypadku których interfejs API musi być zgodny z zestawem zasad, takich jak:

  • Architektura klient-serwer: zmiany wprowadzone na serwerze nie powinny mieć wpływu na klienta
  • Komunikacja między klientem a serwerem poprzez HTTP, CRUD (Create, Read, Update, Delete) oraz JSON.
  • Bezstanowość: nie ma przechowywania stanu klienta na serwerze między dowolnymi dwoma żądaniami.

REST jest zwykle używany do przesyłania danych. Na przykład interfejs API Facebooka służy do pobierania nazwy, lokalizacji i zdjęcia profilowego użytkownika Facebooka do innej aplikacji.

RPC (Remote Procedure Call): Służy do wykonywania kodu w innym systemie. W przeciwieństwie do REST, w którym klient żąda tylko danych, RPC wywołuje metody. Żądania mogą być wysyłane w formatach XML lub JSON i są nazywane XML-RPC i JSON-RPC. Nadawca żądania oczekuje odpowiedzi z innego systemu po wykonaniu metody.

Na przykład interfejs API bramki płatniczej uwierzytelnia numer karty kredytowej (wykonuje kod na jej końcu) i wysyła odpowiedź o powodzeniu lub niepowodzeniu do aplikacji wywołującej.

Interfejsy API protokołu SOAP (Simple Object Access Protocol): Są to internetowe interfejsy API używane w przypadkach wymagających zwiększonej prywatności i bezpieczeństwa danych. Mogą komunikować się za pośrednictwem protokołów internetowych, takich jak HTTP, SMTP, TCP/IP itp.

SOAP to zestaw protokołów, podczas gdy REST to model architektoniczny. Dzięki temu możliwe jest tworzenie interfejsów API RESTful przy użyciu protokołów opartych na SOAP.

Korzyści API

Interfejsy API są korzystne dla obu grup, zwykłych użytkowników i programistów. Deweloperzy mogą łączyć się z interesariuszami biznesowymi, aby aktualizować systemy agencji i zwiększać potencjał biznesowy agencji.

Chociaż korzyści mogą przynieść z perspektywy programisty, interfejsy API wzmacniają zarówno doświadczenie programisty, jak i doświadczenie użytkownika końcowego. Rzućmy okiem na niektóre korzyści oferowane przez interfejsy API.

  • Integracja: interfejsy API łączą różne aplikacje, poprawiając ogólną wydajność aplikacji lub produktu.
  • Uproszczony cykl rozwoju: interfejsy API pomagają programistom skrócić cykl tworzenia oprogramowania. Kluczem jest automatyzacja API, ponieważ komputery są używane do zarządzania pracą, a nie ręczna grupa zadaniowa. Interfejsy API umożliwiają firmom jednoczesną aktualizację przepływów pracy.
  • Wydajność: dzięki dostępowi do interfejsu API raz wygenerowana treść może być łatwo udostępniana i redystrybuowana w różnych kanałach.
  • Personalizacja: interfejsy API umożliwiają dostosowywanie. Każdy użytkownik lub firma może to wykorzystać, dostosowując treści lub usługi do swoich potrzeb.

Różnica między SDK a API

Zrozummy różnicę między tymi dwoma składnikami na przykładach.

Facebook zapewnia pakiet rozwiązań, które oferują narzędzia zarówno dla profesjonalnych programistów, jak i aktywnych użytkowników. Ma zarówno API, jak i SDK. Oba te narzędzia są uprawnione do wykonywania różnych funkcji i są specyficzne dla przypadku użycia. Zaczniemy od interfejsów API.

API Facebooka

We współpracy z zewnętrznymi programistami interfejsy API Facebooka łączą się z Facebookiem i uzyskują dostęp do wymaganych danych o użytkowniku. Służy do personalizacji funkcji aplikacji.

Na przykład aplikacja do rezerwacji filmów korzysta z interfejsu API Facebooka, aby umożliwić Ci logowanie się do aplikacji przy użyciu identyfikatora Facebooka. Twoje imię i nazwisko oraz dane profilowe są udostępniane aplikacji do rezerwacji filmów, aby zapewnić autentyczność użytkownika i uniknąć zapamiętywania osobnego loginu i hasła. Pozwala również aplikacji do rezerwacji filmów wyświetlać trafne reklamy podczas przeglądania kanału na Facebooku.

Jeden z USP interfejsu API obejmuje sposób, w jaki łączy się z eksploratorem Graph API. Usługa Graph API tworzy relacyjne dane między użytkownikami, kontami, aktualizacjami, grupami i nie tylko.

GET graph.facebook.com/me?fields=posts.limit(5){message}

Tutaj obserwujemy przykładowe wydanie interfejsu API dla lepszego zrozumienia. Powyższe wywołanie pobierze maksymalnie pięć opublikowanych przez Ciebie postów oraz tekst każdego z nich.

Weźmy inny przykład.

GET graph.facebook.com/me?fields=posts.limit(5){message,privacy{value}}

Powyższe zapytanie API zwraca tekst i ustawienia prywatności każdego opublikowanego przez Ciebie posta.

Oba interfejsy API działają pod Graph API, pomagając w ten sposób w generowaniu analiz (tj. danych relacyjnych).

Chociaż powyższy przykład jest prostym przypadkiem użycia, rozważ inny scenariusz, w którym właściciel restauracji chce wyświetlić listę użytkowników, którzy uczestniczyli w przyjęciu w jego restauracji. Właściciel mógł skorzystać z wywołania API Facebooka i wygenerować listę użytkowników obecnych podczas funkcji, uzyskując dostęp do zdjęć klikniętych na imprezie i oznaczonych użytkowników Facebooka.

Dodatkowo władze restauracji mogłyby również posiadać listę kont społecznościowych użytkowników i wykorzystywać je do przyszłych promocji. Bez interfejsów API korzystanie z takich funkcji może być kłopotliwe w opracowywaniu. Następnie przyjrzymy się SDK Facebooka.

SDK Facebooka

Zestawy SDK udostępniane przez Facebook są specjalnie zaprojektowane do „tworzenia aplikacji”. Na przykład istnieje wiele gier, w które można grać w aplikacji Facebook. Są one przeznaczone do działania na Facebooku, a do ich tworzenia potrzebny jest zestaw SDK.

Spójrzmy na Facebook SDK dla iOS. Pozwala w szczególności na tworzenie aplikacji Facebooka na iOS.

Rozważ następujący fragment kodu ujawniający Facebook SDK dla iOS:

/**
 * For more details, please take a look at:
 * developers.facebook.com/docs/reference/ios/current/class/FBSDKAppEvents
 */
- (void)applicationDidBecomeActive:(UIApplication *)application {    
    [FBSDKAppEvents activateApp];    
}

Powyższy przykład służy do rejestrowania zdarzeń związanych z aktywacjami aplikacji.

Struktura połączenia różni się w obu przypadkach. Interfejs API wykonuje akcję, która jest wstępnie zdefiniowana za pośrednictwem istniejących źródeł i funkcji. Wręcz przeciwnie, SDK najpierw definiuje funkcję, a następnie wywołuje źródło i funkcję.

Wybór pomiędzy SDK a API

Interfejsy API zasadniczo określają, w jaki sposób różne platformy mogą współpracować synchronicznie. Pomagają w integracji aplikacji za pomocą protokołów i specyfikacji. W związku z tym są jednym z krytycznych elementów zestawu SDK. Interfejsów API nie można jednak używać do tworzenia aplikacji od zera.

Zestawy SDK ułatwiają budowanie nowej aplikacji lub oprogramowania, które jest specyficzne dla jednego języka programowania lub platformy. Zestaw SDK zazwyczaj ma co najmniej jeden interfejs API do komunikacji zewnętrznej.

Jeśli tworzysz aplikację do uruchamiania na określonej platformie, takiej jak iOS, użyj zestawu SDK dla tej platformy. Aby komunikować się z innymi aplikacjami internetowymi, takimi jak Facebook, użyj interfejsu API tej aplikacji.

Wniosek 👨‍🏫

Podsumowując, różnica między SDK a API jest podkreślona w następujących postulatach:

  • Zestawy SDK często zawierają interfejsy API, ale żaden interfejs API nie zawiera zestawów SDK.
  • Podobnie jak fundament domu, dzięki któremu dom stoi wysoko, zestawy SDK umożliwiają tworzenie aplikacji.
  • API decydują o funkcjonowaniu i komunikacji aplikacji w ramach SDK, podobnie jak linie telefoniczne umożliwiające kontakt ze światem zewnętrznym.