Wieloletnie wyzwanie budowy rozległych struktur na orbicie, długo ograniczane przez fizyczne wymiary osłon rakietowych, stoi u progu znaczącej transformacji. Wyłania się nowy paradygmat, przesuwający się od statycznych, wstępnie zmontowanych modułów do dynamicznych, rekonfigurowalnych systemów. Rendezvous Robotics jest na czele tej ewolucji, wprowadzając nowatorskie podejście, które obiecuje odblokować niespotykaną skalę i adaptacyjność dla przyszłych misji kosmicznych.
Przez pokolenia inżynieria struktur kosmicznych była dyktowana przez fundamentalne ograniczenie: komponenty muszą mieścić się lub składać w osłonie rakiety. To ograniczenie wymaga złożonych i czasochłonnych procesów montażu w przestrzeni kosmicznej, czego przykładem jest Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, która wymagała dziesiątek startów i ponad 100 miliardów dolarów na budowę. Co więcej, po zmontowaniu te masywne struktury są w dużej mierze niezmienne, oferując niewiele elastyczności w zakresie modyfikacji czy modernizacji.
Rendezvous Robotics dąży do przekroczenia tych tradycyjnych barier dzięki innowacyjnej technologii „tesserae”. Te płasko pakowane, modułowe płytki są zaprojektowane do startu w gęstych stosach, minimalizując objętość ładunku. Po osiągnięciu orbity wykorzystują autonomiczny montaż roju i elektromagnetyzm, aby magnetycznie łączyć się, tworząc złożone struktury bez interwencji człowieka lub tradycyjnych robotów.
Tym, co wyróżnia tesserae, jest ich wrodzona rekonfigurowalność. W przeciwieństwie do stałych konstrukcji, płytki te mogą być odłączane i przestawiane za pomocą poleceń oprogramowania. Ta dynamiczna zdolność umożliwia tworzenie większych, potężniejszych zasobów kosmicznych — takich jak rozległe anteny i radiatory dla systemów wysokiej mocy — które wcześniej były niepraktyczne ze względu na ograniczenia objętości ładunku. Możliwość modyfikacji, wymiany komponentów lub modernizacji struktur po rozmieszczeniu oferuje znaczną elastyczność operacyjną i wydłuża żywotność misji.
Obecne prototypy tesserae mają w przybliżeniu rozmiar talerza obiadowego i grubość cala, każdy wyposażony we własny procesor, różne czujniki i baterię. Zaprojektowane z myślą o opłacalnej, masowej produkcji, zespół przewiduje skalowanie tych płytek do pełnej średnicy osłony rakiety, co jeszcze bardziej zwiększy ich użyteczność i możliwości w zakresie budowy dużych struktur orbitalnych.
Technologia ta wywodzi się z badań Ariel Ekblaw na MIT i była inkubowana w Aurelia Institute. Aby skomercjalizować innowację, Ekblaw współzałożyła Rendezvous Robotics z Philem Frankiem, weteranem sektora telekomunikacyjnego, który pełni funkcję CEO, oraz Joe Landonem, doświadczonym menedżerem kosmicznym, obecnie pełniącym funkcję prezesa, z doświadczeniem obejmującym role w dziale satelitów komercyjnych Boeinga i kierowanie badaniami i rozwojem w Lockheed Martin Space. Firma została formalnie założona około Święta Dziękczynienia 2024 roku i ma swoją siedzibę w pobliżu Denver.
newsblog.pl
Maciej – redaktor, pasjonat technologii i samozwańczy pogromca błędów w systemie Windows. Zna Linuxa lepiej niż własną lodówkę, a kawa to jego główne źródło zasilania. Pisze, testuje, naprawia – i czasem nawet wyłącza i włącza ponownie. W wolnych chwilach udaje, że odpoczywa, ale i tak kończy z laptopem na kolanach.