Jak zarządzać zagrożeniami bezpieczeństwa API, aby zwiększyć swoją obronę

Wykorzystanie interfejsów programistycznych aplikacji (API) dynamicznie wzrosło, stając się nieodzownym elementem funkcjonowania wielu organizacji. Firmy w dużej mierze opierają się na różnorodnych interfejsach API, aby sprawnie realizować swoje codzienne zadania. Ten gwałtowny wzrost popularności API sprawił, że znalazły się one w centrum zainteresowania cyberprzestępców, którzy nieustannie poszukują innowacyjnych metod wykorzystania luk w ich zabezpieczeniach.

Dlaczego ochrona API jest tak istotna i jakie działania można podjąć, aby skutecznie zarządzać zagrożeniami związanymi z ich bezpieczeństwem? Przeanalizujmy to.

Dlaczego ochrona API powinna być priorytetem?

Interfejsy API stanowią fundament nowoczesnych aplikacji mobilnych, oprogramowania SaaS oraz aplikacji internetowych. Organizacje wykorzystują je w aplikacjach przeznaczonych zarówno dla klientów, partnerów, jak i na potrzeby wewnętrzne. Ze względu na to, że API udostępniają logikę aplikacji oraz wrażliwe dane, takie jak informacje osobowe (PII), są one stałym celem ataków hakerów. Udane ataki na API często prowadzą do wycieków danych, powodując znaczne straty finansowe i uszczerbek na reputacji przedsiębiorstw.

Według raportu Palo Alto Networks i badań ESG, w 2022 roku aż 92% ankietowanych firm doświadczyło incydentu związanego z bezpieczeństwem API. Co więcej, 57% z nich miało do czynienia z wieloma takimi zdarzeniami. W związku z tym, wzmocnienie bezpieczeństwa API jest kluczowe, aby zapobiegać atakom i chronić wrażliwe zasoby.

Poniżej przedstawiono kilka kluczowych strategii, które pomogą zminimalizować typowe zagrożenia dla bezpieczeństwa interfejsów API oraz zapewnić ochronę poufnych danych.

1. Wdrożenie solidnego uwierzytelniania i autoryzacji

Uwierzytelnianie ma na celu potwierdzenie, że żądanie dostępu do zasobu API pochodzi od uprawnionego użytkownika. Z kolei autoryzacja gwarantuje, że dany użytkownik posiada odpowiednie uprawnienia do dostępu do żądanego zasobu API.

Wdrożenie bezpiecznego systemu uwierzytelniania i autoryzacji API stanowi pierwszą i kluczową linię obrony przed nieuprawnionym dostępem do zasobów API.

Oto podstawowe metody uwierzytelniania wykorzystywane w interfejsach API:

Klucz API

W tej metodzie, klient posiada unikalny klucz API, znany wyłącznie jemu i serwerowi API. Gdy klient przesyła żądanie dostępu do zasobu API, klucz jest dołączany do tego żądania, co umożliwia serwerowi API weryfikację jego autentyczności.

Jednak metoda uwierzytelniania za pomocą klucza API ma pewne ograniczenia. W przypadku, gdy haker zdobędzie klucz API, może uzyskać nieautoryzowany dostęp do zasobów. Z tego powodu, niezwykle istotne jest szyfrowanie zarówno żądań, jak i odpowiedzi API, aby uniemożliwić kradzież kluczy.

Nazwa użytkownika i hasło

Alternatywną metodą uwierzytelniania żądań API jest wykorzystanie kombinacji nazwy użytkownika i hasła. Należy jednak pamiętać, że hakerzy stosują różnorodne techniki w celu przełamywania haseł. Klienci API mogą również nieświadomie udostępniać swoje poświadczenia nieautoryzowanym stronom. Z tego powodu, metoda uwierzytelniania za pomocą nazwy użytkownika i hasła nie gwarantuje optymalnego poziomu bezpieczeństwa.

Wzajemny TLS (mTLS)

W metodzie wzajemnego uwierzytelniania TLS, zarówno punkty końcowe API, jak i klienci posiadają certyfikat TLS, za pomocą którego wzajemnie się uwierzytelniają. Utrzymanie i zarządzanie certyfikatami TLS może być skomplikowane, dlatego ta metoda nie jest powszechnie stosowana do uwierzytelniania żądań API.

Uwierzytelnianie JWT (token internetowy JSON)

W tej metodzie uwierzytelniania API, do uwierzytelniania i autoryzacji klientów wykorzystywane są tokeny internetowe JSON. Gdy klient przesyła żądanie logowania, zawierające nazwę użytkownika, hasło lub inne poświadczenia, interfejs API generuje zaszyfrowany token sieciowy JSON i przesyła go klientowi.

Następnie, klient używa tego tokenu JWT w kolejnych żądaniach API, aby potwierdzić swoją tożsamość i uprawnienia.

OAuth2.0 z OpenID Connect

OAuth oferuje usługi autoryzacji, umożliwiając użytkownikom uwierzytelnianie się bez konieczności bezpośredniego udostępniania haseł. OAuth2.0 działa na zasadzie tokenów i często jest stosowany w połączeniu z mechanizmem uwierzytelniania OpenID Connect. Ta metoda uwierzytelniania i autoryzacji API jest szeroko stosowana do zabezpieczania interfejsów API.

2. Wdrożenie kontroli dostępu opartej na rolach

Kontrola dostępu oparta na rolach (RBAC), oparta na zasadzie minimalnych uprawnień, reguluje poziom dostępu do zasobów w oparciu o rolę użytkownika.

Wdrożenie RBAC gwarantuje, że tylko uprawnieni użytkownicy mają dostęp do danych adekwatny do ich roli, zapobiegając w ten sposób nieograniczonemu dostępowi do wszystkich zasobów API.

3. Szyfrowanie wszystkich żądań i odpowiedzi

Ruch API często obejmuje poufne informacje, takie jak dane uwierzytelniające i inne dane. Upewnij się, że cały ruch sieciowy, a w szczególności wszystkie przychodzące żądania API i odpowiedzi, są szyfrowane za pomocą protokołów SSL/TLS. Szyfrowanie danych uniemożliwia hakerom odczytanie poświadczeń użytkowników oraz innych poufnych informacji.

4. Użycie bramy API

W przypadku braku bramy API, konieczne jest umieszczenie kodu w aplikacji, aby zarządzać wywołaniami API. Ten proces wymaga nakładów pracy programistycznej i może zwiększyć ryzyko związane z bezpieczeństwem interfejsu API.

Wykorzystanie bramy API umożliwia firmom zarządzanie wywołaniami API z systemów zewnętrznych za pośrednictwem centralnej bramy, oddzielonej od interfejsu programowania aplikacji.

Bramy API ułatwiają zarządzanie interfejsami API, zwiększają ich bezpieczeństwo oraz poprawiają skalowalność i dostępność.

Do popularnych bram API należą: Amazon API Gateway, Azure API Gateway, Oracle API Gateway oraz Kong Gateway.

5. Wdrożenie ograniczeń szybkości

Ograniczenie szybkości interfejsu API pozwala na ustawienie limitu żądań lub wywołań API, które klient może wysłać do danego API. Egzekwowanie ograniczeń szybkości API pomaga zapobiegać atakom typu Distributed Denial of Service (DDoS).

Można ustawić limity żądań API na sekundę, minutę, godzinę, dzień lub miesiąc. Istnieje kilka opcji implementacji limitów szybkości API:

W przypadku „Hard Stop”, klienci otrzymują błąd 429 po osiągnięciu limitu. W „Soft Stop”, klienci mają krótki okres przejściowy, w którym mogą wykonywać wywołania API po przekroczeniu limitu. Możliwe jest również wdrożenie „Throttled Stop”, który umożliwia klientom wysyłanie żądań API po przekroczeniu limitu, ale z ograniczoną prędkością.

Ograniczenie szybkości API minimalizuje zagrożenia dla bezpieczeństwa API i pozwala obniżyć koszty infrastruktury zaplecza.

6. Ograniczenie ekspozycji danych

Upewnij się, że odpowiedzi na żądania API nie zwracają więcej danych, niż jest to absolutnie konieczne. Jeżeli zapytanie dotyczy kodu pocztowego, odpowiedź powinna zawierać jedynie kod pocztowy, a nie pełny adres.

Ograniczenie zakresu odpowiedzi API przyspiesza również czas odpowiedzi.

7. Walidacja parametrów

Żądania API wykorzystują szereg parametrów wejściowych. Dla każdego żądania, procedura API powinna weryfikować obecność i zawartość każdego z parametrów. Dzięki temu chroniona jest integralność interfejsu API i zapobiega się przetwarzaniu złośliwych lub zniekształconych danych wejściowych.

Sprawdzanie poprawności parametrów nigdy nie powinno być pomijane.

8. Monitorowanie aktywności API

Regularne monitorowanie i rejestrowanie działań API jest kluczowe. Pozwala to na wczesne wykrywanie podejrzanej aktywności cyberprzestępców, zanim zdążą wyrządzić szkody serwerom API lub klientom API. Należy rejestrować wszystkie wywołania i odpowiedzi API.

Dostępne są różnorodne narzędzia, takie jak Sematext, Dotcom-Monitor, czy Checkly, które mogą wspomóc monitorowanie API w czasie rzeczywistym.

9. Regularne audyty bezpieczeństwa API

Testowanie bezpieczeństwa API nie powinno być traktowane jako jednorazowa czynność w procesie rozwoju API, lecz jako stały element. Regularne audyty bezpieczeństwa działającego interfejsu API pomogą zespołowi ds. bezpieczeństwa zidentyfikować ewentualne nieprawidłowości w konfiguracji zabezpieczeń i luki, które mogły zostać przeoczone przez zespół programistów w trakcie wdrożenia API.

Dodatkowo, zespół ds. bezpieczeństwa powinien opracować plan reagowania na incydenty, aby móc sprawnie zareagować na ewentualne naruszenia bezpieczeństwa API.

Zarządzanie zagrożeniami bezpieczeństwa API – ochrona cennych danych

W miarę, jak organizacje coraz częściej wdrażają interfejsy API w swoich procesach cyfrowej transformacji, cyberprzestępcy nieustannie szukają słabych punktów w ich zabezpieczeniach, które mogliby wykorzystać. Uzyskanie dostępu do API może prowadzić do kradzieży poufnych danych. Dlatego tak ważne jest wzmocnienie bezpieczeństwa API, aby zminimalizować związane z tym ryzyko.


newsblog.pl