Zarządzanie plikami w systemie Linux umożliwia swobodne poruszanie się po strukturze katalogów, przeszukiwanie zasobów oraz dostęp do danych zgromadzonych na dysku.
Jest to zazwyczaj aplikacja z graficznym interfejsem użytkownika, zaprojektowana w celu uproszczenia nawigacji między plikami i folderami. System Linux oferuje szeroki wybór menedżerów plików, a każde środowisko graficzne posiada zazwyczaj swój autorski, flagowy produkt, opracowany przez ten sam zespół programistów.
Wybór środowiska graficznego nie oznacza jednak konieczności korzystania wyłącznie z jego domyślnego menedżera plików. System Linux, będąc synonimem wolności i wyboru, pozwala na łatwą instalację alternatywnych programów, gdy domyślne rozwiązanie nie spełnia naszych oczekiwań. Możliwe jest nawet posiadanie kilku menedżerów plików i używanie tego, który najlepiej odpowiada konkretnej sytuacji.
W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej najciekawszym menedżerom plików dostępnym dla systemu Linux. Każdy z nich wyróżnia się unikalnymi cechami, dzięki czemu każdy użytkownik może odnaleźć narzędzie idealnie dopasowane do swoich potrzeb. Zapraszamy do zapoznania się z poniższą listą, aby wybrać najlepszy menedżer dla swojego systemu.
Dolphin
Dolphin, domyślny menedżer plików w środowisku KDE Plasma, cieszy się dużą popularnością zarówno wśród doświadczonych użytkowników systemu Linux, jak i osób początkujących.
Do najważniejszych zalet programu Dolphin należą:
- Intuicyjny interfejs: prosty w obsłudze dla każdego użytkownika Linuksa, niezależnie od stopnia zaawansowania
- Możliwość personalizacji: łatwość modyfikacji wyglądu, wielkości ikon, paska narzędzi itp.
- Minimalizm: oszczędność zasobów, brak zbędnych efektów graficznych
- Zaawansowane funkcje: dostępne są panele dzielone, karty oraz dodatkowe wtyczki
Dzięki przyjaznemu interfejsowi, użytkownik szybko odnajduje się w programie. Ukryte pod maską funkcje z pewnością zostaną docenione przez zaawansowanych użytkowników.
Thunar
Thunar to flagowy menedżer plików środowiska Xfce. Samo środowisko Xfce znane jest ze swojej lekkości i szybkości działania, a jego menedżer plików doskonale wpisuje się w tę filozofię.
Oto argumenty przemawiające za wyborem menedżera Thunar:
- Lekkość i szybkość: idealny wybór dla starszych komputerów lub dla użytkowników ceniących wydajność
- Prosty interfejs: minimalistyczny design
- Możliwość konfiguracji: łatwa zmiana wielkości ikon i trybu wyświetlania
- Integracja z innymi narzędziami: wiele narzędzi Xfce, takich jak narzędzie do masowej zmiany nazw, współpracuje z Thunarem
Nemo
Nemo to menedżer plików środowiska graficznego Cinnamon, rozwijanego przez twórców Linux Mint. Jest on doskonale zintegrowany z Cinnamon i, podobnie jak cała dystrybucja Linux Mint, stawia na prostotę i intuicyjność.
Najważniejsze cechy menedżera Nemo:
- Zaawansowane funkcje: Nemo obsługuje karty, podzielony widok, operacje wsadowe na plikach
- Integracja z Cinnamon: doskonała współpraca z innymi aplikacjami środowiska Cinnamon rozszerza jego funkcjonalność
- Wydajność: minimalne zużycie zasobów
Nautilus
Nautilus, znany również jako „Pliki”, to domyślny menedżer plików środowiska GNOME. Często jest to pierwsze narzędzie tego typu, z którym stykają się nowi użytkownicy Linuksa. Niektórzy pozostają mu wierni przez lata, inni z czasem przechodzą na bardziej zaawansowane alternatywy.
Nautilus to dobry wybór z kilku powodów:
- Stabilność i niezawodność: jest rozwijany od wielu lat i wciąż regularnie aktualizowany
- Integracja z GNOME: stanowi część popularnego środowiska graficznego
- Elegancki interfejs: minimalistyczny i nowoczesny wygląd
Nautilus to bezpieczny wybór, jeśli masz problem z podjęciem decyzji, którego menedżera plików użyć.
Konqueror
Konqueror, podobnie jak Dolphin, jest dziełem twórców KDE Plasma. Pełni on podwójną funkcję: menedżera plików i przeglądarki internetowej. To wygodne rozwiązanie, ponieważ nie zawsze potrzebujemy jednocześnie otwartej przeglądarki i menedżera plików – możemy przeglądać pliki i strony internetowe w jednej aplikacji.
Do najważniejszych cech Konquerora należą:
- Uniwersalność: łączy funkcje menedżera plików i przeglądarki internetowej
- Integracja z KDE: dobrze współpracuje z innymi aplikacjami KDE
- Zaawansowane funkcje: obsługa niestandardowych wtyczek i szerokie możliwości konfiguracji
Midnight Commander
Midnight Commander to menedżer plików pracujący w terminalu. To doskonały wybór dla miłośników terminala, którzy unikają GUI, kiedy tylko jest to możliwe. Sprawdzi się również w sytuacjach, gdy mamy dostęp tylko do terminala, a chcemy przeglądać pliki wygodniej niż za pomocą poleceń „cd” i „ls”.
Najważniejsze cechy Midnight Commandera:
- Interfejs terminalowy: Midnight Commander korzysta z biblioteki ncurses, prezentując interfejs w terminalu
- Wygoda użytkowania: po opanowaniu podstaw, praca z Midnight Commander jest szybsza niż w przypadku tradycyjnych menedżerów plików
- Lekkość: niewielka instalacja, niskie zużycie zasobów systemowych
Caja
Caja to domyślny menedżer plików środowiska MATE. Jest on zaprojektowany z myślą o tradycyjnym sposobie obsługi, co wynika z intencji twórców MATE, którzy kilka lat temu rozwidlili GNOME, chcąc zachować klasyczny wygląd i sposób korzystania z pulpitu.
Najważniejsze cechy menedżera plików Caja:
- Prostota: klasyczny wygląd i sposób obsługi, przypominający starsze wersje GNOME
- Minimalizm: brak zbędnych funkcji, prezentuje tylko najczęściej używane opcje
- Podstawowe funkcje: nie oferuje wielu zaawansowanych opcji poza rozszerzeniami, co jest idealne dla nowych użytkowników lub do prostego przeglądania plików
nnn
nnn (lub n³) to terminalowy menedżer plików dla systemu Linux. Jest to program o bardzo małym rozmiarze, który nie obciąża zasobów systemu i umożliwia sprawną pracę po opanowaniu skrótów klawiaturowych.
Zalety menedżera nnn:
- Lekkość: minimalne zużycie pamięci (tylko 3,5 MB), bardzo mała instalacja
- Bogata funkcjonalność: oferuje wszystkie funkcje menedżera plików z graficznym interfejsem
- Rozszerzalność: szeroki wybór wtyczek
nnn jest przeznaczony dla zaawansowanych użytkowników, ponieważ początkujący mogą uznać go za nieintuicyjny i trudny w obsłudze. Jednak osoby, które nauczą się z niego korzystać, mogą być bardzo zadowolone.
Ranger
Ranger to konsolowy menedżer plików w systemie Linux, nieprzeznaczony dla początkujących. Użytkownicy edytora Vim poczują się w nim jak w domu, ponieważ wiele skrótów klawiaturowych pochodzi właśnie z Vima. Program jest napisany w Pythonie i oferuje ciekawe funkcje, takie jak możliwość otwierania plików PDF.
Argumenty przemawiające za wyborem Rangera:
- Skróty Vima: intuicyjny dla użytkowników Vima, ze względu na identyczne skróty klawiaturowe
- Interfejs terminalowy: lekki menedżer plików z interfejsem ncurses
- Wygoda: posiada wbudowane funkcje, takie jak otwieranie plików PDF, torrentów i innych typów plików
Menedżer plików Deepin
Menedżer plików Deepin jest domyślnie dostarczany z dystrybucją Deepin Linux. Posiada przejrzysty i nowoczesny interfejs, ułatwiający nawigację po plikach i przypomina inne, współczesne menedżery plików. Jest to stosunkowo nowy program, który może być trudny do zainstalowania na niektórych systemach, ze względu na brak wystarczającego wsparcia w oficjalnych repozytoriach oprogramowania.
Najważniejsze cechy Menedżera plików Deepin:
- Interfejs: elegancki i nowoczesny design, ze wszystkimi potrzebnymi narzędziami
- Wbudowane narzędzia: zawiera przeglądarkę obrazów i odtwarzacz muzyki
- Prostota: łatwość obsługi, minimalny interfejs, z dodatkowymi funkcjami ukrytymi w menu
Słowo od autora
Wybór któregokolwiek z menedżerów plików z tej listy to dobry wybór, ponieważ każdy z nich zapewnia podstawową funkcjonalność potrzebną do przeglądania zasobów systemu. Z własnego doświadczenia wynika, że Dolphin jest najbardziej uniwersalnym rozwiązaniem, a Thunar zajmuje drugie miejsce, choć dla niektórych użytkowników może być preferowany ze względu na swoje dodatkowe funkcje.
Jeśli chodzi o terminalowe menedżery plików, nnn jest jednym z najprostszych w obsłudze i nie obciąża systemu, dlatego również gorąco go polecam. Mimo to, wielu użytkowników może preferować inne programy ze względu na ich wygląd lub funkcje, bez których nie wyobrażają sobie pracy, dlatego nie należy z góry wykluczać żadnego z nich.
Siła Linuksa tkwi w możliwości swobodnego wyboru. Możesz zainstalować wszystkie wymienione menedżery plików i przetestować każdy z nich, aby zdecydować, który jest najlepszy. Po zakończeniu eksperymentów, po prostu usuń te, które Ci nie odpowiadają. Menedżery plików często współgrają ze środowiskiem graficznym, więc może się okazać, że najlepiej jest pozostać przy domyślnym menedżerze plików.
Jeśli planujesz zostać administratorem systemu Linux, rozważ zdobycie certyfikatów i skorzystanie z dostępnych szkoleń.