Jak włączyć piaskownicę w systemie Windows 10

Sandboxing to jedna z największych funkcji dodanych w systemie Windows 10 1903. Ponieważ wdrażanie jest już w toku i większość użytkowników będzie mogła uzyskać aktualizację za pośrednictwem aktualizacji systemu Windows, możesz chcieć wiedzieć, jak włączyć piaskownicę w systemie Windows 10 Powinieneś wiedzieć, że ta funkcja jest dostępna tylko w systemie Windows 10 Pro, a nie w systemie Windows 10 Home. Ponadto Twój procesor musi również obsługiwać wirtualizację, która, jeśli jest dość nowa, powinna.

Pamiętaj, że piaskownica to funkcja 1903, więc sprawdź, której wersji systemu Windows 10 używasz, zanim spróbujesz ją włączyć. Będziesz potrzebować uprawnień administratora, aby włączyć piaskownicę w systemie Windows 10.

Włącz piaskownicę w systemie Windows 10

Otwórz Panel sterowania i przejdź do grupy ustawień Program. Wybierz opcję „Włącz lub wyłącz funkcje systemu Windows”.

Otworzy się nowe okno z listą wszystkich opcjonalnych funkcji, które można włączyć w systemie Windows 10. Przewiń do końca i poszukaj Windows Sandbox. Włącz go, zaznaczając pole obok niego. Kliknij OK i poczekaj, aż funkcja zostanie włączona. Będziesz musiał ponownie uruchomić system, aby zakończyć proces.

Co to jest piaskownica?

Sandbox nie jest nowym terminem i nie jest to pierwszy raz, kiedy jest używany w systemie operacyjnym. W rzeczywistości Apple ma piaskownicę we wszystkich swoich systemach operacyjnych i odgrywa kluczową rolę w ochronie swoich urządzeń przed złośliwymi atakami. Sandboxing to w zasadzie środowisko wirtualne, w którym można uruchamiać aplikacje „odcięte” od reszty komputera. Pomyśl o tym jak o uruchomieniu maszyny wirtualnej i uruchomieniu aplikacji na maszynie wirtualnej. To jest o wiele prostsze.

Po włączeniu piaskownicy możesz ją uruchomić jak każdą inną aplikację. Otwórz menu Start i przejdź do listy aplikacji. Poszukaj Windows Sandbox. Kliknij go, aby go uruchomić, a na pulpicie będziesz mieć coś, co zasadniczo wygląda jak inny system Windows 10.

Samdboxing nie jest implementowany w systemie operacyjnym. To wirtualne środowisko, w którym można uruchamiać inne aplikacje. Jako użytkownik końcowy możesz go używać do uruchamiania aplikacji, co do których możesz być podejrzany. Programiści prawdopodobnie skorzystają z tego w większym stopniu niż użytkownik końcowy.

Jeśli kiedykolwiek próbowałeś skonfigurować maszynę wirtualną, wiesz, że konfiguracja może zająć trochę czasu, a czasami obraz systemu operacyjnego, którego używasz dla maszyny wirtualnej, nie uruchamia się. To trudny i długi proces.