Robienie zdjęć za pomocą smartfona, które charakteryzują się ostrym obiektem na rozmytym tle (jak to przedstawione powyżej), jest praktycznie niemożliwe — przynajmniej bez sztuczek. Ta sytuacja wynika z fundamentalnych różnic pomiędzy aparatami w smartfonach a profesjonalnymi, dedykowanymi urządzeniami fotograficznymi. Przeanalizujmy to zagadnienie bliżej.
Dlaczego fotografowie poszukują rozmytego tła?
O, spójrz na to rozmyte tło. To musiał być profesjonalny strzał!
Jednym z (rzekomo) kluczowych elementów jakościowych w fotografii jest efekt rozmytego tła, określanego często terminem „bokeh”, który odnosi się do jakości tego rozmycia. Efekt ten jest szczególnie widoczny w znakomitych zdjęciach sportowych czy portretowych, ale także w fotografii ślubnej oraz artystycznych produkcjach na YouTube.
Choć rozmyte tło rzeczywiście jest powszechne w wielu stylach fotografii, często bywa to efekt uboczny, a nie zamierzony rezultat. W pewnych sytuacjach fotografowie są zmuszeni do zaakceptowania rozmycia tła i starają się, aby było jak najbardziej subtelne.
W przypadku fotografii sportowej, rozmyte tło może skutecznie wyodrębnić sportowca z otoczenia. Jednakże, aby uchwycić dynamiczne akcje, fotografowie muszą korzystać z krótkiego czasu otwarcia migawki i długich obiektywów, co zmusza ich do używania szerokiej przysłony, prowadząc do rozmycia tła. Ich priorytetem jest uchwycenie akcji, a nie efektowne tło.
W fotografii makro i krajobrazowej sytuacja jest jeszcze bardziej skomplikowana. Fotografia makro wymaga bliskiego podejścia do obiektu, co czasami uniemożliwia uzyskanie ostrości. Wyobraź sobie, że próbujesz uchwycić szczegółowe ujęcie ważki, koncentrując się tylko na jej oczach.
Technika ta, znana jako układanie ostrości, polega na łączeniu kilku zdjęć z różnym ustawieniem ostrości, co wymaga dodatkowego czasu i wysiłku ze strony fotografa!
Głębia ostrości a rozmycie
Głębia ostrości definiuje obszar, który na zdjęciu wydaje się akceptowalnie ostry. To ona decyduje, co jest wyraźne, a co nie.
W przypadku zdjęcia o małej głębi ostrości tylko niewielki obszar płaszczyzny ogniskowej jest ostry, jak na portrecie powyżej, gdzie ostre są jedynie oczy modelki. Natomiast na zdjęciu z dużą głębią ostrości, jak przedstawiającym narciarza, niemal wszystko jest wyraźne — od śniegu na pierwszym planie po góry w tle.
Głębia ostrości zależy od ogniskowej obiektywu, ustawionej przysłony, odległości od aparatu do fotografowanego obiektu oraz rozmiaru matrycy aparatu.
Zrobione przy f / 1.8.
Przysłona ma najbardziej bezpośredni wpływ na głębię ostrości. Im szersza przysłona, tym płytsza głębia ostrości, podczas gdy węższa przysłona prowadzi do większej głębi ostrości. To zagadnienie nie jest uzależnione od innych zmiennych.
Zrobione przy f / 5.6. Zauważ, jak tło jest o wiele bardziej wyraźne niż na wcześniejszym zdjęciu.
Ogólnie rzecz biorąc, zasada mówi, że im większy obiekt znajduje się w kadrze, tym mniejsza będzie głębia ostrości. Można to regulować, zbliżając się do obiektu (jak w fotografii makro) lub używając teleobiektywu (jak w fotografii sportowej).
Dwa zdjęcia zrobione przy tej samej przysłonie i podobnej wielkości obiektu powinny prezentować zbliżoną głębię ostrości, niezależnie od ogniskowej obiektywu.
Kiedy obiekt znajduje się nad kanałem, nie ma znaczenia, czy fotografujesz z przysłoną f / 1.8.
W przypadku rozmiaru matrycy sprawa jest nieco bardziej skomplikowana. Mniejszy czujnik zmniejsza pole widzenia, co sprawia, że obiekty wydają się większe, co z kolei redukuje głębię ostrości. Z drugiej strony, zmiana ogniskowej, aby zachować ten sam rozmiar obiektu w kadrze, neutralizuje ten efekt, zwiększając głębię ostrości.
To zjawisko jest złożone i może być nieintuicyjne, ale ważne jest, aby zrozumieć, że zdjęcie wykonane mniejszym czujnikiem ma większą głębię ostrości (a więc mniej rozmycia) niż porównywalne zdjęcie wykonane większym czujnikiem.
Dlaczego Twój smartfon nie rozmywa tła
Tak. . . Nie.
Weźmy pod uwagę konfigurację aparatu w iPhonie 11 Pro. Posiada on trzy obiektywy:
13 mm, stała przysłona f / 2,4, ultraszerokokątna.
26 mm, stała przysłona f / 1,8, szerokokątna.
52 mm, stała przysłona f / 2.0, teleobiektyw.
Niestety, te ogniskowe są mylące. Przynajmniej w znacznym stopniu. Przy 52 mm i f / 2 powinno być łatwe uzyskanie naprawdę rozmytego tła. Dlaczego więc tak się nie dzieje?
Otóż to ogniskowe odnoszą się do pełnej klatki. Mówiąc prosto, są to ogniskowe, które musiałbyś zastosować w profesjonalnej lustrzance cyfrowej, aby uzyskać to samo pole widzenia. Rzeczywiste ogniskowe to 1,54 mm, 4,25 mm i 6 mm.
Matryce 1 / 2,55 oraz 1 / 3,4 cala w iPhonie 11 Pro są znacznie mniejsze niż te, które można znaleźć nawet w aparatach średniej klasy. Stanowią zaledwie ułamek rozmiaru czujnika w profesjonalnym aparacie.
Używając obiektywów o niezwykle krótkich ogniskowych, aby uzyskać pożądane pola widzenia w trzech obiektywach, iPhone generuje dużą głębię ostrości, mimo iż posiada szerokie obiektywy o stałej aperturze.
Najbardziej rozmyte tło, jakie można uzyskać na iPhonie.
Jeśli zbliżysz się do obiektu, natrafisz na problem z minimalną odległością ogniskowania soczewek, które nie mogą skupić się na niczym bliżej niż kilka cali, co uniemożliwia uzyskanie ciekawego zbliżenia z wymaganym efektem płytkiej głębi ostrości.
To nie jest takie przydatne
Dlaczego więc producentom tak trudno jest stworzyć aparaty w smartfonach, które mogłyby uzyskać małą głębię ostrości? Głównym powodem jest to, że nie ma to większego sensu.
Teoretycznie mogłoby to być osiągnięte za pomocą aparatu z obiektywem peryskopowym oraz większym czujnikiem. Jednak taki aparat musiałby wiązać się z różnymi kompromisami, co czyniłoby go mniej funkcjonalnym dla większości zdjęć, które ludzie robią za pomocą smartfonów.
Utrzymując dużą głębię ostrości (i udając rozmycie w razie potrzeby), aparaty w smartfonach stają się niezwykle praktyczne i wszechstronne.
newsblog.pl
Maciej – redaktor, pasjonat technologii i samozwańczy pogromca błędów w systemie Windows. Zna Linuxa lepiej niż własną lodówkę, a kawa to jego główne źródło zasilania. Pisze, testuje, naprawia – i czasem nawet wyłącza i włącza ponownie. W wolnych chwilach udaje, że odpoczywa, ale i tak kończy z laptopem na kolanach.