„Zasada trójpodziału” to koncepcja, którą znajdziesz w wielu książkach i przewodnikach Wprowadzenie do fotografii. Chodzi o to, że wyobrażasz sobie siatkę, która dzieli twoją kompozycję na trzy części, zarówno w pionie, jak iw poziomie, w ten sposób. (Chociaż niektóre kamery będą teraz nakładać siatkę za Ciebie).
Podobno mocna kompozycja to taka, w której ważne elementy znajdują się jak najbliżej przecięcia się tercji lub trzeciej linii, jak to tylko możliwe, ponieważ to tam w naturalny sposób przyciągane są oczy widza. Oto zdjęcie bez linii.
Tak, to całkiem niezłe zdjęcie. Narciarz i główny szczyt górski znajdują się na pierwszej pionowej trzeciej linii, każdy na przecięciu z drugą poziomą trzecią linią. Drugi szczyt górski jest ładnie położony na drugiej pionowej trzeciej linii, blisko skrzyżowania. Czy to dobre zdjęcie, bo tak dobrze pasuje do zasady trójpodziału? Dowiedzmy Się.
Spis treści:
Problemy z zasadą trójpodziału
W porządku, odpowiedź brzmi: nie. Zasada trójpodziału jest właściwie dość słabą wytyczną dotyczącą składu. Robi więcej, aby powstrzymać cię od popełnienia złych błędów, niż poprowadzić cię do tworzenia mocnych kompozycji.
Dobra kompozycja to znacznie więcej niż tylko umieszczenie głównych części obrazu w dowolnych punktach siatki. Takie rzeczy, jak kontrast, kolor, linie wiodące i twarze ludzi – a zwłaszcza ich oczy – są skierowane bezpośrednio tam, gdzie ktoś spojrzy.
Innym dużym problemem jest to, że możesz w pewnym sensie uderzyć siatkę o jedną trzecią na górze prawie każdego obrazu i znaleźć ważne części, które znajdują się pod jedną z trzeciej linii. Podoba mi się ten obraz.
I ten obraz.
Czy możesz udowodnić, że pasuje do nich zasada trzeciej części siatki? Jasne, ale obrazy można też przyciąć na kilkanaście innych sposobów i nadal można by argumentować, że zasada trzeciego dopasowania. Jak powiedziałem na początku tej sekcji, zasada trójpodziału zapobiega popełnianiu poważnych błędów, a nie prowadzi do dobrych, więc spójrzmy na te błędy.
Co robi zasada trójpodziału
Najlepszą rzeczą, jaką robi zasada trójpodziału, jest zatrzymanie umieszczania obiektu zbyt blisko krawędzi kadru lub, co gorsza, odcięcie go przez krawędź kadru, jak ta okropna kompozycja poniżej.
Uniemożliwia również umieszczanie obiektu zbyt centralnie bez uzasadnionych powodów. Kompozycje centralne mogą działać świetnie, jeśli wiesz, co robisz, ale często są nieco płaskie i nudne.
Jak widać, zasada kompozycji tercji jest znacznie silniejsza.
Kiedy zaczynasz, zasada trójpodziału to przydatna wskazówka, ale nie powinieneś jej trzymać się na ślepo. Przyjrzyjmy się lepszemu podejściu.
Lepsze podejście do kompozycji
Kompozycja to niezwykle złożony temat. Istnieje wiele subtelnych rzeczy, które mogą poprowadzić twoje oczy. Aby uzyskać prawdziwy mistrzowski warsztat, nie musisz szukać dalej, niż tylko wielcy malarze, tacy jak Da Vinci, Van Gogh i Picasso: z pewnością nie używali tylko zasady trójpodziału. Ten artykuł nie może być tak głęboki, ale spójrzmy na moją oryginalną kompozycję do zdjęcia narciarza.
Jak zwykle pasuje do tego zasada trójpodziału, ale nie to sprawia, że jest to kompozycja mocna.
Zachodzą tutaj trzy rzeczy, które przyciągają wzrok bezpośrednio do narciarza, Willa: linie wiodące, kontrast obiektu i tła oraz kolor. Jest to również dobrze wyważony obraz, na którym pierwszy plan, góry i niebo zajmują mniej więcej taką samą przestrzeń.
Oto wszystkie główne linie na obrazie.
Jak widać, wszystkie one kierują twoje oczy bezpośrednio na ognisko obrazu: Will i główną górę za nim.
Nasze oczy przyciągają obszary kontrastowe i jasne, nasycone. Will siedzi na przecięciu jasnego pierwszego planu z ciemniejszymi górami i niebem. Jest także jedyną pomarańczową rzeczą w innej mądrej monochromatycznej niebieskiej scenie. Nie można patrzeć nigdzie indziej niż na niego.
Niektóre z tych czynników są również obecne na obrazie, który jest przycięty do reguły jednej trzeciej, ale to, co sprawia, że ten obraz jest o wiele lepszy, to silna przekątna i dodatkowa przestrzeń przed Willem.
Ta pierwotna przekątna dodaje ogromnej ilości do obrazu. Nie tylko kieruje wzrok prosto na Willa, ale także starannie dzieli pierwszy plan i tło, dając wyobrażenie o stromym zboczu. Przestrzeń przed Willem dodaje poczucia prędkości: porusza się w pustą przestrzeń. Dzięki temu jest mniejszy w kadrze, co podkreśla wrażenie przebywania w górach, po które jechałem. Chociaż zasada trzeciej części nie jest zła, to właśnie takie rzeczy tworzą świetne zdjęcie.
Idąc dalej ze swoimi kompozycjami
Miejmy nadzieję, że ten artykuł dał ci przedsmak tego, jak dużo więcej jest w kompozycji niż tylko rysowanie wyimaginowanej siatki tercji. Spojrzeliśmy już na wypełnienie ramki i użycie ograniczonych palet kolorów tutaj w How-To Geek. Możesz także pobawić się niektórymi z powyższych technik i zobaczyć, jak działają one z Twoimi obrazami. Moim ulubionym zasobem kompozycji jest Canon of Design; wiele ich rzeczy jest płatnych, ale wciąż są świetne darmowe artykuły.