Uruchomiony wraz z komputerem NeXT Steve’a Jobsa w 1988 roku, system operacyjny NeXTSTEP reprezentował najnowocześniejszy projekt oprogramowania komputerowego. Stał się technologiczną podstawą dla MacOS, iOS i innych Apple. Spójrzmy, co było takiego specjalnego w NeXTSTEP.
Spis treści:
NeXTSTEP: elastyczny i elegancki, z solidną podstawą
Wśród ciężkiej konkurencji ze strony Windows, Mac OS, OS / 2 i BeOS w latach 90-tych, system operacyjny NeXTSTEP wyróżniał się. Wynikało to z eleganckiego wykorzystania szczegółowych ikon i typografii, wbudowanej obsługi sieci, łatwego w programowaniu, zorientowanego obiektowo systemu okienkowego oraz solidnych korzeni systemu UNIX.
Pulpit NeXTSTEP 3.3.
Wszystkie te funkcje (i nie tylko) zapewniły NeXTSTEP podstawową grupę zagorzałych fanów. Zdobył również fanów w Apple, którzy wprowadzili NeXTSTEP w przyszłość firmy. Obecnie setki milionów ludzi korzysta z potomków oprogramowania NeXT na komputerach Mac, iPhone, iPad i Apple Watch. Ale jak to się stało?
Początki NeXTSTEP
Połowa lat 80. była trudna dla Steve’a Jobsa. Po walce o władzę w Apple opuścił firmę, którą współtworzył w 1985 roku. W tym samym roku założył NeXT, Inc. wraz z kilkoma innymi weteranami Apple.
Załoga szybko przystąpiła do pracy nad stworzeniem zupełnie nowej platformy komputerowej z Avie Tevanian odpowiedzialny za oprogramowanie i weteran Apple do obsługi Rich Page. Aby uniknąć problemów związanych z niekonkurencyjnością w Apple, NeXT zdecydował się skierować na rynek wysokiej klasy edukacyjnych stacji roboczych.
Komputer NeXT z wyświetlaczem megapikselowym.
Po kilku latach rozwoju firma wypuściła Komputer NeXT w październiku 1988 r. Oszołomił prasę, przeskakując możliwości komputerów stacjonarnych tamtych czasów.
Jego funkcje obejmowały:
Procesor Motorola 68030 25 MHz
8 MB pamięci RAM
Dedykowany Układ Motorola DSP dla dźwięku cyfrowego
Wbudowany Ethernet
ZA napęd magnetooptyczny który może odczytywać i zapisywać dyski 250 MB
Obsługa wyświetlacza o wysokiej rozdzielczości 1120 na 832 z 2-bitową głębią kolorów (4 odcienie szarości)
Wszystko to zostało zapakowane w 12-calową kostkę magnezu. Oczywiście tego rodzaju technologia nie była tania: model podstawowy kosztuje 6500 USD (obecnie około 14 000 USD), co dramatycznie przekracza początkowy cel Jobsa w wysokości 3000 USD.
Ale sprzęt to tylko połowa sukcesu. NeXT tchnął życie w swoją nową maszynę dzięki nowatorskiemu systemowi operacyjnemu o nazwie NeXTSTEP. Sparował jądro oparte na UNIX / BSD (Tevanian’s Mach) z wyrafinowanym, zorientowanym obiektowo środowiskiem graficznym. Używał Adobe Wyświetl PostScript technologia płynnego renderowania grafiki i czcionek w wysokiej rozdzielczości.
NeXTSTEP działał pięknie jako graficzny system operacyjny oparty na myszy z interfejsem w stylu 3D i dużymi, szczegółowymi ikonami. Jednak pod jego fantazyjną obudową kryje się bijące serce w pełni funkcjonalnego systemu UNIX. Przyjazny dla hakerów wiersz poleceń UNIX był również dostępny tylko jednym kliknięciem, dzięki wbudowanej aplikacji Terminal.
Kilka ikon aplikacji OPENSTEP 4.2 w Docku.
Zespół Jobsa również stworzył NeXTSTEP jako sieciowy system operacyjny od podstaw. Wersja wprowadzająca v0.8 zawierała obsługę sieci TCP / IP i zaawansowanego klienta poczty, który mógł wysyłać e-maile z załącznikami audio i obrazami cyfrowymi. Te przyjazne dla sieci podstawy, w połączeniu z wbudowanym portem Ethernet i doskonałymi narzędziami do tworzenia aplikacji, ułatwiły Tima Berners-Lee opracowanie pierwszej przeglądarki WWW na platformie NeXT w 1990 roku.
W rzeczywistości niektórzy mogą powiedzieć, że prawdziwą gwiazdą programu NeXTSTEP była jego zorientowany obiektowo środowisko programistyczne. Umożliwiło programistom szybkie tworzenie zaawansowanych aplikacji graficznych w Cel C oparty na kodzie modułowym. Ta łatwość rozwoju przyciągnęła wielu klientów do NeXTSTEP od początku do połowy lat 90-tych.
Niektórzy programiści używali NeXTSTEP jako zaawansowanej platformy do tworzenia programów na inne komputery. Jednym z głośnych przykładów jest Doom, przebojowa strzelanka FPS, która po raz pierwszy została uruchomiona na komputerach PC z systemem MS-DOS.
Podczas rozwoju, John Carmack i John Romero z id Software odkryli, że środowisko NeXT daje im ogromną przewagę w rozwoju. Było to szczególnie prawdziwe w przypadku Edytor poziomów DoomEd stworzyli do tworzenia map w grze.
Edytor poziomów DoomEd id Software dla Dooma działającego na NeXTSTEP.
„Interfejs użytkownika i łatwość tworzenia aplikacji GUI były w tamtym czasie unikalne dla NeXT” – powiedział Carmack. „Opracowaliśmy własne edytory w systemie DOS dla poprzednich gier, ale DoomEd był o wiele bardziej skomplikowany i musiał elastycznie ewoluować podczas procesu rozwoju. NeXT był do tego idealny ”.
Romero dodał, że w tamtym czasie środowisko NeXT wyprzedziło wszystko inne o 15 lat. Cieszył się wysoką rozdzielczością systemu, która pozwoliła im debugować grę, jednocześnie uruchamiając ją w oknie – coś, co było niemożliwe w DOS.
„Stworzylibyśmy Dooma bez NeXTSTEP” – powiedział Romero. „Ale nie wiem, jak by to wyglądało ani jak długo by to zajęło”.
W porównaniu z komputerami Mac i DOS dla jednego użytkownika, które były nękane niestabilnością, oraz potężnymi, ale nieporęcznymi i nieprzyjaznymi stacjami roboczymi UNIX, NeXTSTEP był przedsmakiem przyszłości.
Wyboista droga biznesowa
Pomimo dostarczania najnowocześniejszego sprzętu i oprogramowania, NeXT walczył o uzyskanie niezawodnego źródła przychodów przez cały okres swojego istnienia. Rynek akademickich stacji roboczych, do którego początkowo kierował NeXT, okazał się zbyt mały i niedofinansowany, aby pokryć marże niezbędne do sprzedaży tak zaawansowanego sprzętu.
W rezultacie NeXT kilkakrotnie próbował zmienić swój biznesplan.
E-mail od Steve’a Jobsa, który został dostarczony z NeXTSTEP 2.0.
Maszyna o niższej cenie Następna stacja, został wydany w 1990 roku, a po nim pojawiło się kilka szybszych stacji roboczych z zaawansowanymi funkcjami koloru. Trudno jest znaleźć konkretne dane dotyczące sprzedaży, ale podobno NeXT sprzedano tylko około 50 000 komputerów przed wyciągnięciem wtyczki w sprzedaży sprzętu w 1993 roku.
Następnie NeXT zdecydował się skupić na oprogramowaniu, przenosząc NeXTSTEP na inne architektury, w tym procesory Intel x86, PA-RISC i maszyny Sun SPARC. Przez jakiś czas można było kupić pudełkową kopię NeXT i uruchomić ją na swoim domowym komputerze 486 (o ile spełnia wymagania systemowe).
Pod koniec swojej ostatniej ważnej zmiany jako niezależnej firmy, NeXT zdecydowało się skupić przede wszystkim na swoim sekretnym sosie: światowej klasy, zorientowanym obiektowo API, stworzonym przez firmę Sun OpenStep.
W 1996 roku NeXTSTEP stał się OPENSTEP dla Macha (w mylący sposób branding wszystkich czapek był próbą odróżnienia produktu OPENSTEP OS od produktu OpenStep API). NeXT wydał również API OpenStep dla innych platform, takich jak Windows.
Wybitne wydania NeXTSTEP
NeXT dostarczyło co najmniej tuzin głównych wersji NeXTSTEP i OPENSTEP dla różnych platform w latach 1988-97; poniżej znajduje się kilka z najważniejszych:
NeXTSTEP 0.8 (1988): Pierwsza wersja dostarczana ze sprzętem NeXT, dołączona do komputera NeXT.
NeXTSTEP 2.0 (1990): W tym wydaniu wprowadzono obsługę kolorowej grafiki, dyskietek, CD-ROM, pierwszy wygląd Terminal.app i nie tylko.
NeXTSTEP 3.1 (1993): Pierwsza wersja obsługująca procesory x86, umożliwiająca instalację NeXTSTEP na typowym sprzęcie kompatybilnym z IBM PC.
NeXTSTEP 3.3 (1995): Ostatnia wersja przed zmianą nazwy OPENSTEP. Obsługuje platformy Motorola 68K, Intel i386, PA-RISC i SPARC.
OPENSTEP 4.2 (1996): Ostateczna wersja w fazie rozwoju, zanim Apple kupił NeXT.
Dziedzictwo NeXTSTEP
W 1995 r. Apple zaczął wzmagać wysiłki w celu nabycia technologii od firmy zewnętrznej, aby wykorzystać ją jako podstawę systemu operacyjnego Macintosh nowej generacji. Kierownictwo firmy próbowało przejąć dewelopera BeOS, ale Steve Jobs zwietrzył ten plan i manewrował NeXT.
Apple przejęło NeXT (w tym NeXTSTEP, OpenStep i WebObjects) za 400 milionów dolarów w 1996 roku. Wraz z nim rozpoczął się nowy rozdział w historii Apple.
Prototyp Rhapsody firmy Apple z 1997 roku pokazuje przejście między OPENSTEP a Mac OS.
Po przejęciu Apple przeszedł przeszczep mózgu na wyższym kierownictwie. Jobs i kilku weteranów NeXT, w tym Tevanian i John Rubinstein, zostały zainstalowane jako kierownictwo Apple. Niektórzy nawet żartują, że NeXT przejęło Apple, a nie na odwrót.
Prace szybko rozpoczęły się nad przekształcaniem NeXTSTEP w następną główną wersję systemu Mac OS. Po kilku prototypach zwanych Rhapsody (i jednym wysyłanym produkcie opartym na Rhapsody o nazwie Mac OS X Sever 1.0), Apple wylądował na Mac OS X w 2000 roku. Stało się głównym kierunkiem rozwoju przyszłych produktów firmy – dziś Mac OS X jest znany jako macOS.
Dzisiejszy macOS jest bezpośrednim następcą NeXTSTEP.
Od tego czasu potomkowie podstawowych technologii opracowanych dla NeXTSTEP w latach 80-tych przetrwały w systemach macOS, iOS, iPadOS, watchOS i tvOS. Z biegiem czasu OpenStep przekształcił się w API Cocoa w sercu aplikacji Mac OS X.
Kilka aplikacji nadal zawartych w systemie macOS (w tym Dictionary, Chess, TextEdit i Mail.app) pochodzi bezpośrednio z wcześniejszych wersji NeXTSTEP. System macOS wirujący wiatraczek śmierci również rozpoczął się na NeXTSTEP, a Dock NeXTSTEP był przodkiem macOS.
Zasadniczo macOS nadal jest rdzeniem NeXTSTEP, aczkolwiek z wieloma poważnymi zmianami.
NeXTSTEP Trivia
Jeśli podobała Ci się ta podróż w głąb pamięci, zostawimy Ci następujące interesujące ciekawostki dotyczące NeXTSTEP:
Aż do NeXTSTEP 2.0 w 1990 r. „Czarna dziura” była odpowiednikiem Kosza na Macu lub Kosza w systemie Windows: w wersji 2.0 została zmieniona na „Recykler”.
NeXTSTEP 2.0 zawiera preinstalowany e-mail od Steve’a Jobsa: To była pierwsza wiadomość, która pojawiła się w programie pocztowym NeXT Mail.
NeXTSTEP dostarczany z monochromatycznymi ikonami i aplikacjami: System operacyjny pojawił się w kolorze dopiero w 1992 roku wraz z NeXTSTEP 3.0.
Jedna z pierwszych prób stworzenia cyfrowego „App Store” dla aplikacji komputerowych zadebiutowała na NeXTSTEP w 1991 roku: The Elektroniczny AppWrapper sprzedawał pakiety komercyjne jako cyfrowe pliki do pobrania w sieci, zarządzane przez szyfrowanie i zarządzanie prawami cyfrowymi.