Twierdzenie, że cyberbezpieczeństwo ma znaczenie dla wielu organizacji, byłoby znacznym niedopowiedzeniem, biorąc pod uwagę rozległość zagrożeń w cyfrowym świecie. Cyberbezpieczeństwo jest fundamentalną kwestią, której zlekceważenie może doprowadzić Twoje przedsiębiorstwo do upadku.
Cyberatak następuje, kiedy cyberprzestępca, kierowany złośliwymi intencjami, wykorzystuje słabe punkty w systemie obronnym. Tego rodzaju działania często mają na celu kradzież danych, ich modyfikację, wyłączenie, zniszczenie lub uzyskanie nieautoryzowanego dostępu do zasobów. Dzisiaj niemal wszystkie nowoczesne przedsiębiorstwa korzystają z sieci komputerowych w celu ułatwienia codziennej pracy. Pomimo oczywistych korzyści w zakresie zwiększania efektywności działań zespołów, niesie to ze sobą również ryzyko związane z bezpieczeństwem.
Niniejszy tekst przedstawia szczegółowe omówienie ataków typu smurfing w kontekście cyberbezpieczeństwa. Te działania hakerskie, skupiające się na odmowie dostępu do serwerów, w szczególności poprzez przeciążenie ich wolumenem, wykorzystują ogromną liczbę żądań, czyniąc daną sieć bezużyteczną. Przeanalizujmy to zagadnienie bardziej szczegółowo.
Krótkie wprowadzenie do ataków DoS
Zanim dogłębnie przeanalizujemy ataki smurf, konieczne jest zrozumienie koncepcji odmowy usługi (DoS) oraz rozproszonej odmowy usługi (DDoS).
Ataki DDoS i DoS mają na celu uniemożliwienie prawowitym użytkownikom dostępu do zasobów sieci. Ten rodzaj inwazji polega na atakowaniu sieci z różnych punktów jednocześnie. Ataki DoS można podzielić na kilka kategorii, które zostały wymienione poniżej:
- Ataki typu „flood” – w tym wariancie ataku, do systemów ofiary przesyłane są ogromne ilości danych za pośrednictwem wielu zainfekowanych urządzeń, zwanych zombie lub botami. Ataki „flood” obejmują protokoły HTTP (HyperText Transfer Protocol), UDP (User Datagram Protocol), ICMP (Internet Control Message Protocol) oraz SIP (Session Initiation Protocol).
- Ataki amplifikacyjne – w tym przypadku, boty przesyłają wiadomości na konkretny adres IP, który jest publicznie rozgłaszany. Założeniem jest, że każdy system w podsieci, monitorujący dany adres, wyśle odpowiedź do systemu ofiary. Najczęściej spotykanymi rodzajami ataków DoS z wykorzystaniem amplifikacji są fraggle i smurf.
- Ataki Coremelt – w tym scenariuszu haker rozdziela boty na dwie grupy. Jedna grupa botów otrzymuje polecenie komunikacji z drugą, co skutkuje masową wymianą danych. Jeśli komunikacja zostanie nawiązana, bardzo trudno jest odróżnić ten atak od normalnego ruchu sieciowego. Taka sytuacja ma miejsce, gdy atakujący uderza w hosta, a boty nawiązują kontakt w celu wywołania przeciążenia sieci. Ogromne ilości pakietów są wysyłane na ten sam adres IP, miejsce docelowe i numer portu, doprowadzając do destabilizacji systemu.
- Ataki TCP SYN – w tej odmianie ataku, hakerzy wykorzystują luki w protokole kontroli transmisji (TCP), wysyłając dużą liczbę żądań SYN do serwera. Na przykład, serwer może odpowiedzieć na takie żądanie, wysyłając pakiety SYN oraz potwierdzenia (ACK) i oczekując na potwierdzenie ACK od klienta. Jeśli atakujący nie wyśle pakietu ACK, serwer w dalszym ciągu oczekuje na potwierdzenie, które nigdy nie nadejdzie. Ponieważ kolejka bufora ma ograniczoną pojemność, serwer ulega przeciążeniu, a wszelkie inne prawidłowe żądania są odrzucane.
- Ataki na serwer uwierzytelniający – w tym typie ataku, serwery uwierzytelniające weryfikują fałszywe podpisy atakującego i zużywają nieproporcjonalnie dużo zasobów na generowanie takich podpisów.
- Ataki z żądaniem CGI – osoba atakująca wysyła liczne żądania do wspólnego interfejsu bramy (CGI), wyczerpując cykle i zasoby procesora.
Czym są ataki Smerfów?
Istotą ataków Smerfów jest doprowadzenie komputera do stanu, w którym jego praca staje się niemożliwa.
Atak typu smurf to rodzaj ataku DDoS, który przeciąża sieć ofiary poprzez wysłanie ogromnej liczby żądań. Atakujący wysyła lawinę żądań protokołu ICMP (Internet Control Message Protocol) do docelowej sieci, wykorzystując luki w protokole IP, co stopniowo spowalnia i ostatecznie wyłącza wszystkie urządzenia podłączone do tej sieci.
W przypadku skutecznego ataku smerfem na Twoją firmę, organizacja może ponieść znaczne straty finansowe. W innych sytuacjach, skutki mogą obejmować blokowanie konkretnych usług, utrudnienia w dostępie dla użytkowników strony internetowej lub przekierowywanie ruchu na strony konkurencji. W najgorszych przypadkach, ataki typu smurf mogą posłużyć jako przykrywka dla poważniejszych zagrożeń, takich jak kradzież danych czy własności intelektualnej.
Nazwa „Ataki Smerfów” pochodzi od narzędzia o nazwie „smurf”, które było popularne w latach 90. To narzędzie generowało niewielkie pakiety ICMP, które nieoczekiwanie atakowały duże cele – podobnie jak w popularnej bajce „Smerfy”.
Rodzaje ataków Smerfów
Wyróżniamy dwie formy ataków typu smurf, które różnią się stopniem zaawansowania, a mianowicie podstawową i zaawansowaną.
# 1. Podstawowy
W tej wersji ataku, agresor atakuje docelową sieć dużą liczbą żądań echa ICMP. Te żądania są następnie kierowane do każdego urządzenia podłączonego do serwera sieciowego, co powoduje generowanie odpowiedzi. W rezultacie, liczba odpowiedzi staje się zbyt duża, aby serwer mógł je obsłużyć, co prowadzi do jego przeciążenia.
#2. Zaawansowany
Zaawansowane ataki smurf opierają się na podstawowej formie ataku, modyfikując źródła, a tym samym wywołując reakcję u ofiar stron trzecich. W takim przypadku, haker rozszerza zasięg ataku, atakując większe grupy ofiar i sieci na większą skalę.
Jak działają ataki Smerfów
Ataki typu smurf są podobne w działaniu do ataków ping, które nie będą szczegółowo omawiane w tym artykule. Jednak istotną różnicą jest element docelowy ataku.
Typowy atak smurf polega na tym, że haker wysyła żądania echa ICMP, wykorzystując zautomatyzowane odpowiedzi serwera. Działanie to odbywa się z większą przepustowością, niż zakres, który jest w stanie obsłużyć sieć. Poniżej przedstawiamy techniczne kroki takiego ataku, które pomogą zrozumieć jego działanie:
- Pierwszym etapem jest wygenerowanie fałszywych żądań echa, ze sfałszowanymi adresami IP nadawcy, przy użyciu złośliwego oprogramowania smurf. Sfałszowany adres IP to adres serwera, który ma zostać zaatakowany. Żądania echa są opracowywane na podstawie źródeł stworzonych przez atakującego, aby wyglądały na legalne.
- Drugi etap to wysłanie tych żądań za pośrednictwem sieci rozgłoszeniowej IP.
- Trzecim krokiem jest przekazanie żądań do wszystkich hostów w danej sieci.
- W tym momencie, hosty wysyłają odpowiedzi ICMP na adres docelowy.
- Serwer zostaje wyłączony, jeśli ilość otrzymanych odpowiedzi ICMP jest wystarczająco duża.
Następnie przyjrzymy się różnicy pomiędzy atakami Smurf i DDoS.
Smurf kontra ataki DDoS
Jak zauważyliśmy, ataki smerfów polegają na zalewaniu sieci pakietami ICMP. Działanie to można porównać do grupy osób, które krzyczą jednocześnie, generując duży hałas. Ataki typu smurf są podkategorią ataków DDoS. Rozproszona odmowa usługi (DDoS) to rodzaj ataku sieciowego, który polega na przeciążaniu docelowej sieci ruchem z różnych źródeł.
Główna różnica polega na tym, że ataki smurf są realizowane poprzez wysyłanie wielu żądań echa ICMP na adres rozgłoszeniowy sieci, podczas gdy ataki DDoS wykorzystują botnety do przeciążania sieci.
Ataki Smerf kontra Fraggle
Ataki Fraggle są odmianą ataków smurf. Podczas gdy ataki smurf wykorzystują żądania echa ICMP, ataki Fraggle wysyłają żądania UDP (User Datagram Protocol).
Pomimo odmiennych metod ataku, oba rodzaje ataków celują w luki w protokole IP i osiągają podobne rezultaty. Warto zaznaczyć, że te same techniki obrony, o których mowa w dalszej części artykułu, są skuteczne w zapobieganiu obu typom ataków.
Konsekwencje ataków Smerfów
# 1. Utrata dochodów
Gdy sieć działa wolniej lub zostaje wyłączona, duża część operacji organizacji jest tymczasowo wstrzymywana. Gdy usługi stają się niedostępne, firma traci potencjalny dochód.
#2. Utrata danych
W trakcie trwania ataku DoS, hakerzy mogą wykraść dane.
#3. Uszkodzenie reputacji
Klienci, którzy polegają na oferowanych usługach, mogą wyrazić swoje niezadowolenie w przypadku wystąpienia problemów. Dodatkowo, mogą stracić zaufanie w przypadku ujawnienia wrażliwych danych.
Jak chronić się przed atakami Smerfów
W celu ochrony przed atakami typu smurf, należy zwrócić uwagę na kilka elementów, takich jak: rozpoznawanie symptomów, wdrożenie odpowiednich praktyk zapobiegawczych, kryteria wykrywania oraz sposoby łagodzenia skutków ataków. Przeanalizujmy je.
Oznaki ataków Smerfów
Oprogramowanie typu smurf może pozostawać w uśpieniu na komputerze, dopóki haker go nie aktywuje. Ta właściwość znacznie utrudnia wykrycie ataku typu smurf. Niezależnie od tego, czy jesteś właścicielem strony internetowej, czy gościem, najbardziej widocznym symptomem ataku smurf jest spowolniona reakcja serwera lub jego całkowita niedostępność.
Należy jednak pamiętać, że sieć może być wyłączona z różnych przyczyn. Dlatego nie należy pochopnie wyciągać wniosków. Konieczne jest dokładne przeanalizowanie sieci w celu identyfikacji złośliwej aktywności. Jeśli istnieje podejrzenie, że komputer lub sieć jest zainfekowana złośliwym oprogramowaniem, warto skorzystać z darmowych programów antywirusowych.
Jak zapobiegać atakom Smerfów
Mimo że ataki typu smurf są stosunkowo starą techniką, wciąż okazują się skuteczne. Trudność w ich wykryciu sprawia, że konieczne jest wdrożenie strategii ochronnych. Oto kilka praktyk, które mogą pomóc w ochronie przed atakami smurf.
- Wyłączenie rozgłaszania IP – ataki Smurf w dużym stopniu bazują na tej funkcji, która umożliwia powiększenie zasięgu ataku poprzez przesyłanie pakietów danych do wszystkich urządzeń w określonej sieci.
- Konfiguracja hostów i routerów – jak wspomniano wcześniej, ataki smurf wykorzystują żądania echa ICMP jako narzędzie ataku. Najlepszym rozwiązaniem jest skonfigurowanie hostów i routerów w taki sposób, aby ignorowały tego rodzaju żądania.
- Zwiększenie przepustowości – warto zapewnić wystarczającą przepustowość, która umożliwi obsługę wzrostu ruchu, nawet w przypadku inicjacji złośliwej aktywności.
- Budowanie redundancji – serwery powinny być rozmieszczone w różnych centrach danych, z wykorzystaniem systemu równoważenia obciążenia do dystrybucji ruchu. Centra danych powinny znajdować się w różnych regionach. Można je podłączyć do innych sieci.
- Ochrona serwerów DNS – można przenieść serwery do dostawców usług DNS w chmurze, szczególnie tych, które oferują ochronę przed atakami DDoS.
- Opracowanie planu działania – należy opracować szczegółową strategię reagowania na atak smurf, która obejmie wszystkie aspekty radzenia sobie z atakiem, takie jak komunikacja, łagodzenie skutków i metody odzyskiwania. Przykładowo, jeśli Twoja firma zostanie zaatakowana przez hakera, który ukradnie część danych, czy jesteś przygotowany na taką sytuację? Czy masz opracowane odpowiednie strategie?
- Ocena ryzyka – regularna kontrola urządzeń, serwerów i sieci jest bardzo ważna. Należy dokładnie znać mocne i słabe strony sieci, zarówno w warstwie sprzętowej jak i programowej, aby móc skutecznie opracować strategię obrony.
- Segmentacja sieci – podział sieci na mniejsze segmenty zmniejsza ryzyko przeciążenia całej sieci.
Można także skonfigurować zaporę sieciową w taki sposób, aby odrzucała pakiety ping spoza sieci. Warto również rozważyć zakup nowego routera z odpowiednimi ustawieniami domyślnymi.
Jak wykryć ataki Smerfów
Dzięki zdobytej wiedzy, wiesz już, jak zapobiegać atakom smurf. Jednak samo podjęcie działań profilaktycznych nie oznacza, że hakerzy zaprzestaną atakowania systemów. Dlatego też należy zaangażować administratora sieci, który będzie monitorował sieć, wykorzystując swoją wiedzę w tej dziedzinie.
Administrator sieci pomaga w identyfikacji objawów ataku, które często są niewidoczne dla innych. Podczas ataku, administratorzy mogą zajmować się problemami z routerami, awariami serwerów i przepustowością, podczas gdy wsparcie techniczne obsługuje rozmowy z klientami w przypadku awarii produktu.
Jak złagodzić ataki Smerfów
Czasami haker może skutecznie przeprowadzić atak pomimo wszelkich podjętych środków ostrożności. W takiej sytuacji, podstawowym pytaniem jest, jak zatrzymać taki atak. Nie wymaga to specjalnych czy skomplikowanych działań.
Można osłabić ataki typu smurf poprzez połączenie funkcji, które filtrują pingi, żądania pakietów ICMP oraz metodę nadmiernej alokacji zasobów. Takie podejście pozwala administratorowi sieci na identyfikowanie podejrzanych żądań, pochodzących ze sfałszowanych źródeł i ich odrzucanie, zapewniając jednocześnie normalne działanie serwera.
Oto protokoły, które można wykorzystać w przypadku ataku:
- Należy natychmiast odizolować zaatakowaną infrastrukturę lub serwer, aby odrzucić żądania z jakiegokolwiek środowiska rozgłoszeniowego. Takie postępowanie pozwala na odciążenie serwera.
- Należy przeprogramować hosta, aby upewnić się, że nie reaguje na żądania, które są uważane za zagrożenie.
Ostatnie słowa
Prowadzenie firmy wymaga szczególnej uwagi na kwestie cyberbezpieczeństwa, aby uniknąć naruszenia danych i strat finansowych. W obliczu wielu zagrożeń cybernetycznych, prewencja jest najlepszą formą ochrony przedsiębiorstwa.
Mimo że ataki typu smurf nie są najpilniejszym zagrożeniem dla cyberbezpieczeństwa, zrozumienie ich mechanizmu działania może pomóc w skutecznej obronie przed podobnymi atakami DoS. Można również zastosować wszystkie opisane w tym tekście techniki bezpieczeństwa.
Jak widać, ochrona sieci może być skuteczna tylko w przypadku określonych rodzajów cyberataków. Należy dobrze poznać specyfikę zagrożeń, aby móc zastosować najlepsze strategie obronne.
Warto także zapoznać się z artykułem „Atak phishingowy 101: jak chronić swoją firmę”.
newsblog.pl