System plików ZFS cieszy się ogromną popularnością, a wiele firm polega na nim, przechowując miliardy bajtów danych. Jednak użytkownicy systemu Linux nie znajdą go w standardowej instalacji. Aby móc korzystać z ZFS jako głównego systemu plików, konieczne będzie jego zainstalowanie.
Instalacja ZFS różni się od procedur związanych z innymi systemami plików i może wymagać pewnej wiedzy technicznej, w zależności od używanego systemu operacyjnego. Dla nowicjuszy w tej dziedzinie najlepszym wyborem będzie Ubuntu. Od wersji 16.04 Canonical uprościł proces pracy z ZFS, co czyni Ubuntu najbezpieczniejszą implementacją tego systemu plików w środowisku Linux. Oferuje ono prostą konfigurację i stabilny proces kompilacji, co jest istotne, ponieważ inne dystrybucje mogą wiązać się z ryzykiem problemów z ZFS.
Aby zainstalować system plików ZFS, zapoznaj się z naszym szczegółowym przewodnikiem, który pomoże ci w uruchomieniu systemu przed przystąpieniem do dalszej części tutorialu.
Ważne: choć ZFS można teoretycznie używać na jednym dysku twardym, nie jest to zalecane, ponieważ nie wykorzystasz pełni możliwości tego systemu. Głównym celem ZFS jest zapewnienie redundancji przez rozkładanie danych na wielu dyskach. Przed przystąpieniem do dalszych kroków upewnij się, że posiadasz więcej niż jeden dysk twardy.
Konfiguracja ZFS
System plików ZFS łączy wiele dysków twardych w jedną dużą przestrzeń do przechowywania. Choć może to brzmieć skomplikowanie, efektem końcowym jest poprawa miejsca na dane oraz większa pojemność.
Tworzenie nowego systemu plików ZFS jest bardziej złożone niż jedynie uruchomienie edytora partycji, jak Gparted. Będziesz musiał korzystać z terminala. Rozpocznij od wydania polecenia lsblk, które wyświetli listę wszystkich dysków w twoim systemie Linux.
Przeanalizuj wyniki i wybierz, które dyski chcesz użyć w swojej puli ZFS, zapamiętując ich nazwy. W naszym przykładzie wykorzystamy dyski /dev/sdb, /dev/sdc oraz /dev/sdd.
Teraz musisz całkowicie wyczyścić wybrane dyski, aby nie zawierały już żadnych danych. Użyj polecenia dd, aby nadpisać każdy z dysków. Proces ten może zająć chwilę.
Uwaga: upewnij się, że zmienisz /dev/sdX na odpowiedni identyfikator dysku znaleziony za pomocą polecenia lsblk (np. sdb itd.).
sudo dd if=/dev/zero of=/dev/sdX bs=8M
Po zakończeniu działania polecenia dd, uruchom fdisk. To polecenie dostarczy wiele informacji o dyskach, w tym szczegóły dotyczące ich systemów plików. Przejrzyj wyniki, aby upewnić się, że żaden z wyczyszczonych dysków nie zawiera systemu plików, co jest kluczowe, ponieważ ZFS nie korzysta z tradycyjnego układu partycjonowania.
sudo fdisk -l
Jeśli wyniki fdisk są prawidłowe, możesz bezpiecznie utworzyć nową pulę ZFS. Aby skonfigurować podstawową pulę Z, wykonaj następujące kroki:
sudo zpool create -f newzpool /dev/sdb /dev/sdc /dev/sdd
Ta podstawowa konfiguracja powinna wystarczyć większości użytkowników, jednak ci, którzy priorytetowo traktują bezpieczeństwo danych, powinni rozważyć bardziej zaawansowaną konfigurację z użyciem RaidZ.
Użycie RaidZ w połączeniu z pulą ZFS zapewni dodatkową redundancję i wiele kopii zapasowych. Aby stworzyć pulę ZFS z RaidZ, uruchom:
sudo zpool create -f newzpool raidz /dev/sdb /dev/sdc /dev/sdd
Aby dodać pliki do nowo utworzonej puli ZFS, otwórz menedżera plików i przejdź do katalogu głównego systemu plików. Umieść tam pliki w folderze, który nazwałeś swoją pulą ZFS.
Dodawanie dysków do ZFS Zpool
ZFS jest zaprojektowany do przechowywania dużych ilości danych, ale to nie oznacza, że oryginalne dyski nie będą się zapełniać. Nadejdzie czas, gdy będziesz potrzebować więcej przestrzeni. Na szczęście, ponieważ ZFS nie stosuje partycji, dodawanie nowych dysków do systemu jest niezwykle proste.
W tym przypadku dodamy dwa dodatkowe dyski do puli ZFS (/dev/sde i /dev/sdf).
Uwaga: jeśli twoja konfiguracja ZFS nie korzysta z RaidZ, pomiń tę część w poleceniu.
sudo zpool add -f newzpool raidz /dev/sde /dev/sdf
Usuwanie puli ZFS
Czasami woluminy ZFS mogą stać się uszkodzone i nieużyteczne. W takich przypadkach konieczne może być usunięcie puli. Aby to zrobić, otwórz terminal i skorzystaj z polecenia zfs destroy.
sudo zpool destroy newzpool
Proces usuwania puli ZFS może potrwać, w zależności od ilości przechowywanych danych. Dowiesz się, że pula została całkowicie usunięta, gdy terminal wróci do gotowości.
Sprawdzanie statusu ZFS
Aby szybko sprawdzić status puli ZFS, użyj polecenia zpool status. To pozwoli ci zobaczyć podstawowe informacje o woluminie ZFS, w tym jego działanie oraz ewentualne błędy. Aby sprawdzić status, uruchom:
zpool status
newsblog.pl