W systemie Linux istnieje wiele metod instalacji aplikacji. Możemy korzystać z pakietów Debiana, pakietów RPM z Redhat, repozytoriów Arch Linux, systemu Portage Gentoo, a także z AppImages czy archiwów tar.gz zawierających pliki binarne. Mimo tak dużej różnorodności, wiele problemów wciąż pozostaje nierozwiązanych. Przykładem może być trudność w dostarczeniu profesjonalnego oprogramowania do każdej dystrybucji Linuksa. Dlatego zespół Ubuntu postanowił stworzyć rozwiązanie pod nazwą pakiety Snap. W poniższym artykule przyjrzymy się zapotrzebowaniu na pakiety Snap w systemie Linux oraz sposobom ich użycia i instalacji.
OSTRZEŻENIE SPOILERA: Na końcu artykułu znajdziesz link do samouczka wideo.
Cel wprowadzenia pakietów Snap
Wielu deweloperów boryka się z problemem pakowania swoich aplikacji w różne formaty, co może być frustrujące. Tworzenie rozmaitych pakietów zajmuje sporo czasu, co skutkuje tym, że wiele aplikacji nie trafia na systemy Linux. Aby to zmienić, zespół Ubuntu opracował pakiety Snap. Pakiet Snap to taki, który można zainstalować ze sklepu Snap, a jego zawartość obejmuje wszystko, co jest potrzebne do uruchomienia aplikacji.
Oznacza to, że wszystkie niezbędne składniki aplikacji (biblioteki, pliki binarne, grafiki, dźwięki i inne programy) są odseparowane i mogą działać niezależnie od systemu operacyjnego. Dzięki temu aplikacja działa bez względu na to, jak przestarzały lub źle skonfigurowany jest system, na którym jest uruchamiana. To sprawia, że pakiety Snap mogą być instalowane na każdej dystrybucji Linuksa, czyniąc je „uniwersalnym instalatorem”, który każdy programista, zarówno mały, jak i duży, może pobrać i stworzyć własny sklep z pakietami Snap.
Instalacja Snapd i jego uruchomienie
Snapd to technologia, która umożliwia uruchamianie pakietów Snap w systemie Linux. Twórcy Snap współpracowali z innymi dystrybutorami Linuksa, aby najpopularniejsze systemy mogły łatwo obsługiwać i instalować pakiety Snap. Poniżej znajdują się instrukcje dotyczące uruchomienia Snapd.
Uwaga: Użytkownicy Ubuntu oraz dystrybucji opartych na Ubuntu nie muszą instalować Snapd.
Debian (testowy/niestabilny)
sudo apt install snapd
Fedora
sudo dnf install snapd sudo systemctl enable --now snapd.socket
Arch Linux
sudo pacman -S snapd sudo systemctl enable --now snapd.socket
OpenSUSE Leap 42.2
sudo zypper addrepo https://download.opensuse.org/repositories/system:/snappy/openSUSE_Leap_42.2/ snappy sudo zypper install snapd sudo systemctl enable --now snapd.socket
OpenSUSE Tumbleweed
sudo zypper addrepo https://download.opensuse.org/repositories/system:/snappy/openSUSE_Tumbleweed/ snappy sudo zypper install snapd sudo systemctl enable --now snapd.socket
Gentoo
sudo -s
nano -w /etc/portage/repos.conf/gentoo-snappy.conf
Wklej poniższe informacje:
[gentoo-snappy] # An unofficial overlay that supports the installation of the "Snappy" backbone. # Maintainer: Clayton "kefnab" Dobbs (clayton.dobbs@gosecur.us) # Upstream Maintainer: Zygmunt "zyga" Krynicki (me@zygoon.pl) location = /usr/local/portage/gentoo-snappy sync-type = git sync-uri = https://github.com/zyga/gentoo-snappy.git priority = 50 auto-sync = yes
Zapisz plik konfiguracyjny, używając klawiszy ctrl + O.
emaint sync --repo gentoo-snappy
Jak korzystać z pakietów Snap
Pakiety Snap są dostępne w „sklepie Snap”, zarządzanym przez Ubuntu i Canonical. Każdy może bezpłatnie opublikować swoją aplikację w tym sklepie. Osoby, które chcą publikować własne pakiety Snap, mogą odwiedzić stronę Snapcraft.io, gdzie znajdą szczegółowe informacje na ten temat.
Aby wyszukać oprogramowanie w sklepie, można użyć polecenia find:
snap find programname
Na przykład:
snap find telegram
To polecenie wyświetli listę wszystkich dostępnych do zainstalowania pakietów Snap, które zawierają słowo „telegram”. Przejrzyj tę listę, aby znaleźć odpowiedni pakiet do zainstalowania, a następnie użyj polecenia instalacji:
sudo snap install telegram-latest
Powyższe polecenie pobierze najnowszą wersję pakietu Snap i zainstaluje ją w systemie, a następnie zamontuje kontener Snap, aby użytkownik mógł z niego skorzystać. Aby zobaczyć, gdzie jest zamontowany pakiet Snap, można użyć polecenia lsblk. Dzieje się tak, ponieważ oprogramowanie jest montowane jako wolumin, podobnie jak każde inne urządzenie, takie jak dyski twarde.
Aby usunąć zainstalowane pakiety Snap, użyj polecenia remove:
Na przykład:
sudo snap remove telegram-latest
Nie pamiętasz nazwy pakietu, który chcesz usunąć? Możesz użyć polecenia:
snap list
Polecenie list zwróci wszystkie zainstalowane pakiety Snap. Z tej listy zapisz nazwę pakietu, który chcesz usunąć, a następnie użyj polecenia do jego usunięcia.
Uwaga: Aby znaleźć inne dostępne polecenia, które nie zostały omówione w tym przewodniku, użyj polecenia snap –help.
Aktualizowanie pakietów Snap
Podobnie jak w przypadku każdego oprogramowania, pakiety Snap wymagają aktualizacji. Demon Snap zarządza każdym kontenerem Snap w systemie, co oznacza, że aktualizacje pakietów Snap nie odbywają się w tradycyjny sposób. Aby zaktualizować zainstalowane pakiety Snap, należy użyć polecenia refresh. Oto kluczowe polecenie do aktualizacji:
sudo snap refresh
Podsumowanie
Pakiety Snap mają potencjał, aby zrewolucjonizować sposób, w jaki instalujemy i używamy oprogramowania w systemie Linux, upraszczając proces dystrybucji. Zamiast tworzyć różne pakiety i metody dostarczania, programiści mogą stworzyć jeden kontener Snap, który zawiera wszystkie niezbędne biblioteki, kod wykonywalny i inne ważne pliki, co umożliwia użytkownikom łatwą instalację za pomocą jednego polecenia.
Jednak pakiety Snap nie są pozbawione wad. Nowi użytkownicy Linuksa mogą napotkać trudności w ich używaniu, ponieważ instalacja aplikacji wymaga korzystania z wiersza poleceń. Mamy nadzieję, że wraz z rosnącą popularnością pakietów Snap, zespół Ubuntu opracuje bardziej przyjazny interfejs użytkownika do ich instalacji i używania. Do tego czasu użytkownicy będą musieli polegać na linii poleceń.
newsblog.pl
Maciej – redaktor, pasjonat technologii i samozwańczy pogromca błędów w systemie Windows. Zna Linuxa lepiej niż własną lodówkę, a kawa to jego główne źródło zasilania. Pisze, testuje, naprawia – i czasem nawet wyłącza i włącza ponownie. W wolnych chwilach udaje, że odpoczywa, ale i tak kończy z laptopem na kolanach.