Polowanie na zagrożenia wyjaśnione w 5 minut lub mniej

Popularne powiedzenie w przestrzeni bezpieczeństwa cybernetycznego mówi, że mając wystarczająco dużo czasu, każdy system może zostać naruszony. Choć brzmi to przerażająco, oświadczenie podkreśla prawdziwą naturę bezpieczeństwa cybernetycznego.

Nawet najlepsze środki bezpieczeństwa nie są niezawodne. Zagrożenia stale ewoluują i formułowane są nowe sposoby ataków. Można bezpiecznie założyć, że atak na system jest nieunikniony.

Dlatego każda organizacja, której zależy na ochronie bezpieczeństwa swoich systemów, musi zainwestować w identyfikację zagrożeń jeszcze przed atakiem. Dzięki wczesnemu wykrywaniu zagrożeń organizacje mogą szybko wdrażać środki kontroli szkód, aby zminimalizować ryzyko i skutki ataku, a nawet powstrzymać osoby atakujące, zanim przeprowadzą pełne ataki.

Oprócz powstrzymywania ataków wykrywanie zagrożeń może wyeliminować złośliwych aktorów, którzy mogą kraść dane, gromadzić informacje do wykorzystania w przyszłych atakach, a nawet pozostawiać luki, które można wykorzystać w przyszłości.

Dobrym sposobem wykrywania zagrożeń i luk w zabezpieczeniach, zanim zostaną one wykorzystane przez złośliwe podmioty, jest polowanie na zagrożenia.

Polowanie na zagrożenia

Za każdym razem, gdy dochodzi do cyberataku, takiego jak naruszenie danych, atak złośliwego oprogramowania, a nawet atak typu „odmowa usługi”, często jest to wynikiem czającego się cyberataku w systemie przez jakiś czas. Może to trwać od kilku dni do tygodni, a nawet miesięcy.

Im więcej czasu atakujący spędzają niewykryci w sieci, tym więcej szkód mogą wyrządzić. Dlatego konieczne jest wyeliminowanie atakujących, którzy mogą czaić się w sieci bez wykrycia, zanim faktycznie przeprowadzą atak. I tu pojawia się polowanie na zagrożenia.

Polowanie na zagrożenia to proaktywny środek bezpieczeństwa cybernetycznego, w ramach którego eksperci ds. bezpieczeństwa przeprowadzają dokładne przeszukiwanie sieci w celu wykrycia i wyeliminowania potencjalnych zagrożeń lub luk w zabezpieczeniach, które mogły ominąć istniejące środki bezpieczeństwa.

W przeciwieństwie do pasywnych środków bezpieczeństwa cybernetycznego, takich jak automatyczne wykrywanie zagrożeń, polowanie na zagrożenia to aktywny proces obejmujący dogłębne przeszukiwanie punktów końcowych sieci i danych przechowywanych w sieci w celu wykrycia złośliwych lub podejrzanych działań, które mogą wskazywać na zagrożenie czyhające w sieci.

Polowanie na zagrożenia wykracza poza szukanie tego, co znane jest również z eliminowania nowych i nieznanych zagrożeń w sieci lub zagrożeń, które mogły ominąć mechanizmy obronne sieci i którym jeszcze nie zaradzono.

Wdrażając skuteczne polowanie na zagrożenia, organizacje mogą znajdować i powstrzymywać złośliwych aktorów przed wykonaniem ataków, zmniejszając w ten sposób wyrządzane szkody i zabezpieczając swoje systemy.

Jak działa wykrywanie zagrożeń

Aby polowanie na zagrożenia było zarówno skuteczne, jak i skuteczne, w dużej mierze opiera się na intuicji, strategicznym, etycznym, krytycznym myśleniu i umiejętnościach rozwiązywania problemów posiadanych przez ekspertów ds. bezpieczeństwa cybernetycznego. Te unikalne umiejętności ludzkie uzupełniają to, co można zrobić za pomocą zautomatyzowanych systemów bezpieczeństwa.

Aby przeprowadzić polowanie na zagrożenia, eksperci ds. bezpieczeństwa zaczynają od zdefiniowania i zrozumienia zakresu sieci i systemów, w których będą przeprowadzać polowanie na zagrożenia. Wszystkie istotne dane, takie jak pliki dziennika i dane o ruchu, są następnie gromadzone i analizowane.

Wewnętrzni eksperci ds. bezpieczeństwa odgrywają kluczową rolę na tych początkowych etapach, ponieważ zazwyczaj dobrze rozumieją istniejące sieci i systemy.

Zebrane dane dotyczące bezpieczeństwa są analizowane przy użyciu różnych technik w celu identyfikacji anomalii, ukrytego złośliwego oprogramowania lub osób atakujących, podejrzanych lub ryzykownych działań oraz zagrożeń, które systemy bezpieczeństwa mogły oznaczyć jako rozwiązane, ale w rzeczywistości nie zostały rozwiązane.

W przypadku wykrycia zagrożenia jest ono badane i usuwane, aby zapobiec wykorzystaniu przez złośliwe podmioty. W przypadku wykrycia złośliwych aktorów są one usuwane z systemu i wdrażane są środki w celu dalszego zabezpieczenia i zapobieżenia włamaniom do systemu.

Polowanie na zagrożenia zapewnia organizacjom możliwość poznania stosowanych środków bezpieczeństwa i udoskonalenia systemów w celu lepszego ich zabezpieczenia i zapobiegania przyszłym atakom.

Znaczenie polowania na zagrożenia

Niektóre korzyści płynące z polowania na zagrożenia obejmują:

Zmniejsz szkody wynikające z pełnego cyberataku

Polowanie na zagrożenia ma tę zaletę, że wykrywa i powstrzymuje cyberprzestępców, którzy włamali się do systemu, zanim zdążą zgromadzić wystarczającą ilość poufnych danych, aby przeprowadzić bardziej śmiercionośny atak.

Powstrzymanie atakujących bezpośrednio na ich tropie zmniejsza szkody, które zostałyby poniesione w wyniku naruszenia bezpieczeństwa danych. Dzięki proaktywnemu charakterowi polowania na zagrożenia organizacje mogą znacznie szybciej reagować na ataki, a tym samym zmniejszać ryzyko i skutki cyberataków.

Zmniejsz liczbę fałszywych alarmów

Podczas korzystania z automatycznych narzędzi cyberbezpieczeństwa, które są skonfigurowane do wykrywania i identyfikowania zagrożeń przy użyciu zestawu reguł, pojawiają się przypadki, w których generują one alerty, gdy nie ma rzeczywistych zagrożeń. Może to prowadzić do zastosowania środków zaradczych wobec zagrożeń, które nie istnieją.

Polowanie na zagrożenia, które jest sterowane przez ludzi, eliminuje fałszywe alarmy, ponieważ eksperci ds. Eliminuje to fałszywe alarmy.

Pomóż ekspertom ds. bezpieczeństwa zrozumieć systemy firmy

Wyzwaniem, które pojawia się po zainstalowaniu systemów bezpieczeństwa, jest sprawdzenie, czy są one skuteczne, czy nie. Polowanie na zagrożenia może odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ eksperci ds. bezpieczeństwa przeprowadzają dogłębne badania i analizy w celu wykrycia i wyeliminowania zagrożeń, które mogły umknąć zainstalowanym środkom bezpieczeństwa.

Ma to również tę zaletę, że pozwala wewnętrznym ekspertom ds. bezpieczeństwa lepiej zrozumieć istniejące systemy, sposób ich działania i sposoby ich lepszego zabezpieczenia.

Zapewnia aktualność zespołom ds. bezpieczeństwa

Polowanie na zagrożenia obejmuje wykorzystanie najnowszych dostępnych technologii do wykrywania i łagodzenia zagrożeń i luk w zabezpieczeniach, zanim zostaną one wykorzystane.

Dzięki temu zespół ds. bezpieczeństwa organizacji jest na bieżąco z krajobrazem zagrożeń i aktywnie angażuje się w odkrywanie nieznanych luk w zabezpieczeniach, które można wykorzystać.

Takie proaktywne działanie skutkuje lepiej przygotowanymi zespołami ds. bezpieczeństwa, które są informowane o nowych i pojawiających się zagrożeniach, dzięki czemu nie mogą zostać zaskoczone przez atakujących.

Skraca czas badania

Regularne polowanie na zagrożenia tworzy bank wiedzy, który można wykorzystać do przyspieszenia procesu badania ataku w przypadku jego wystąpienia.

Polowanie na zagrożenia obejmuje dogłębne badanie i analizę wykrytych systemów i luk w zabezpieczeniach. To z kolei skutkuje gromadzeniem wiedzy o systemie i jego bezpieczeństwie.

Dlatego w przypadku ataku dochodzenie może wykorzystać dane zebrane z poprzednich polowań na zagrożenia, aby znacznie przyspieszyć proces dochodzenia, umożliwiając organizacji lepszą i szybszą reakcję na atak.

Organizacje mogą odnieść ogromne korzyści, przeprowadzając regularne polowania na zagrożenia.

Polowanie na zagrożenia a analiza zagrożeń

Chociaż powiązane i często używane razem w celu zwiększenia bezpieczeństwa cybernetycznego organizacji, analiza zagrożeń i polowanie na zagrożenia to odrębne pojęcia.

Analiza zagrożeń obejmuje gromadzenie i analizowanie danych o pojawiających się i istniejących cyberzagrożeniach w celu zrozumienia taktyk, technik, procedur, motywów, celów i zachowań cyberprzestępców stojących za cyberzagrożeniami i atakami.

Informacje te są następnie udostępniane organizacjom, aby pomóc im w wykrywaniu, zapobieganiu i łagodzeniu cyberataków.

Z drugiej strony polowanie na zagrożenia to proaktywny proces wyszukiwania potencjalnych zagrożeń i luk w zabezpieczeniach, które mogą istnieć w systemie, aby je wyeliminować, zanim zostaną wykorzystane przez cyberprzestępców. Proces ten jest prowadzony przez ekspertów ds. bezpieczeństwa. Informacje o zagrożeniach są wykorzystywane przez ekspertów ds. bezpieczeństwa prowadzących polowanie na zagrożenia.

Rodzaje polowania na zagrożenia

Istnieją trzy główne typy polowania na zagrożenia. To zawiera:

# 1. Zorganizowane polowanie

Jest to polowanie na zagrożenia oparte na wskaźniku ataku (IoA). Wskaźnik ataku jest dowodem na to, że system jest obecnie uzyskiwany przez nieupoważnionych aktorów. IoA ma miejsce przed naruszeniem danych.

Dlatego zorganizowane polowanie jest dostosowane do taktyk, technik i procedur (TTP) stosowanych przez atakującego w celu zidentyfikowania atakującego, tego, co próbuje osiągnąć, i zareagowania, zanim wyrządzi jakiekolwiek szkody.

#2. Niezorganizowane polowanie

Jest to rodzaj polowania na zagrożenia przeprowadzane na podstawie wskaźnika kompromisu (IoC). Wskaźnikiem kompromitacji jest dowód na to, że w przeszłości doszło do naruszenia bezpieczeństwa i dostępu do systemu miały osoby nieupoważnione. W tego rodzaju polowaniu na zagrożenia eksperci ds. bezpieczeństwa szukają wzorców w całej sieci przed i po zidentyfikowaniu wskaźnika zagrożenia.

#3. Sytuacyjne lub zależne od podmiotu

Są to polowania na zagrożenia oparte na wewnętrznej ocenie ryzyka organizacji dotyczącej jej systemów i znalezionych luk w zabezpieczeniach. Eksperci ds. bezpieczeństwa wykorzystują dostępne z zewnątrz i najnowsze dane o atakach, aby szukać podobnych wzorców i zachowań ataków w systemie.

Kluczowe elementy polowania na zagrożenia

Skuteczne polowanie na zagrożenia obejmuje dogłębne gromadzenie i analizę danych w celu zidentyfikowania podejrzanych zachowań i wzorców, które mogą wskazywać na potencjalne zagrożenia w systemie.

Po wykryciu takich działań w systemie należy je w pełni zbadać i zrozumieć za pomocą zaawansowanych narzędzi do badania bezpieczeństwa.

Dochodzenie powinno następnie przynieść możliwe do zastosowania strategie, które można wdrożyć w celu usunięcia wykrytych luk i pośredniczenia w zagrożeniach, zanim będą mogły zostać wykorzystane przez atakujących.

Ostatnim kluczowym elementem procesu jest zgłaszanie wyników wyszukiwania zagrożeń i przedstawianie zaleceń, które można wdrożyć w celu lepszego zabezpieczenia systemów organizacji.

Etapy polowania na zagrożenia

Źródło obrazu: Microsoft

Skuteczne polowanie na zagrożenia obejmuje następujące kroki:

# 1. Formułowanie hipotezy

Polowanie na zagrożenia ma na celu odkrycie nieznanych zagrożeń lub luk w zabezpieczeniach, które można wykorzystać w atakach. Ponieważ polowanie na zagrożenia ma na celu znalezienie nieznanego, pierwszym krokiem jest sformułowanie hipotezy opartej na stanie bezpieczeństwa i znajomości luk w systemie organizacji.

Ta hipoteza daje polowaniu na zagrożenia punkt odniesienia i podstawę, na której można położyć strategie dla całego zadania.

#2. Gromadzenie i analiza danych

Po sformułowaniu hipotezy następnym krokiem jest zebranie danych i informacji o zagrożeniach z dzienników sieciowych, raportów analizy zagrożeń i historycznych danych o atakach, w celu udowodnienia lub odrzucenia hipotezy. Do gromadzenia i analizy danych można wykorzystać specjalistyczne narzędzia.

#3. Zidentyfikuj wyzwalacze

Wyzwalacze to podejrzane przypadki, które wymagają dalszego i dogłębnego zbadania. Informacje uzyskane z gromadzenia i analizy danych mogą potwierdzać początkową hipotezę, taką jak istnienie nieautoryzowanych aktorów w sieci.

Podczas analizy zebranych danych można wykryć podejrzane zachowania w systemie. Te podejrzane działania są wyzwalaczami, które wymagają dalszego zbadania.

#4. Dochodzenie

Po wykryciu wyzwalaczy w systemie są one badane w celu zrozumienia pełnego charakteru istniejącego ryzyka, sposobu, w jaki incydent mógł się wydarzyć, motywu atakujących i potencjalnego wpływu ataku. Wynik tego etapu dochodzenia informuje o środkach, które zostaną wprowadzone w celu rozwiązania nieobjętych rodzajów ryzyka.

#5. Rezolucja

Po pełnym zbadaniu i zrozumieniu zagrożenia wdrażane są strategie mające na celu wyeliminowanie ryzyka, zapobieganie przyszłym atakom i poprawę bezpieczeństwa istniejących systemów w celu wyeliminowania nowo odkrytych luk lub technik, które mogą zostać wykorzystane przez atakujących.

Po wykonaniu wszystkich kroków ćwiczenie należy powtórzyć, aby znaleźć więcej luk i lepiej zabezpieczyć systemy.

Wyzwania w polowaniu na zagrożenia

Niektóre z najważniejszych wyzwań, które pojawiają się podczas polowania na zagrożenia, obejmują:

Brak wykwalifikowanego personelu

Polowanie na zagrożenia jest działaniem związanym z bezpieczeństwem, a zatem jego skuteczność jest silnie uzależniona od umiejętności i doświadczenia łowców zagrożeń prowadzących tę czynność.

Mając większe doświadczenie i umiejętności, łowcy zagrożeń mogą być w stanie zidentyfikować luki w zabezpieczeniach lub zagrożenia, które wymykają się tradycyjnym systemom bezpieczeństwa lub innym pracownikom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo. Pozyskanie i zatrzymanie ekspertów od łowców zagrożeń jest zarówno kosztowne, jak i trudne dla organizacji.

Trudność w identyfikacji nieznanych zagrożeń

Polowanie na zagrożenia jest bardzo trudne do przeprowadzenia, ponieważ wymaga identyfikacji zagrożeń, które omijały tradycyjne systemy bezpieczeństwa. W związku z tym zagrożenia te nie mają znanych sygnatur ani wzorców umożliwiających łatwą identyfikację, co bardzo utrudnia całość.

Zbieranie kompleksowych danych

Polowanie na zagrożenia polega w dużej mierze na gromadzeniu dużych ilości danych o systemach i zagrożeniach, aby kierować testowaniem hipotez i badaniem wyzwalaczy.

To gromadzenie danych może okazać się trudne, ponieważ może wymagać zaawansowanych narzędzi innych firm, a także istnieje ryzyko, że ćwiczenie nie będzie zgodne z przepisami dotyczącymi prywatności danych. Ponadto eksperci będą musieli pracować z dużymi ilościami danych, co może być trudne.

Bycie na bieżąco z informacjami o zagrożeniach

Aby polowanie na zagrożenia było zarówno skuteczne, jak i skuteczne, eksperci przeprowadzający ćwiczenie muszą posiadać aktualne informacje o zagrożeniach oraz wiedzę na temat taktyk, technik i procedur stosowanych przez osoby atakujące.

Bez dostępu do informacji o najnowszych taktykach, technikach i procedurach stosowanych w atakach cały proces polowania na zagrożenia może zostać utrudniony i uczyniony nieskutecznym.

Wniosek

Wyszukiwanie zagrożeń to proaktywny proces, który organizacje powinny rozważyć w celu lepszego zabezpieczenia swoich systemów.

Ponieważ napastnicy pracują przez całą dobę, aby znaleźć sposoby wykorzystania luk w zabezpieczeniach systemu, organizacjom opłaca się proaktywność i poszukiwanie luk w zabezpieczeniach oraz nowych zagrożeń, zanim atakujący je znajdą i wykorzystają ze szkodą dla organizacji.

Możesz także zapoznać się z bezpłatnymi narzędziami śledczymi dla ekspertów ds. bezpieczeństwa IT.