Ikony pulpitu powinny być proste, ale nie ma ich w Ubuntu 18.04 LTS i nowszych wersjach, takich jak Ubuntu 19.10. Wykonaj te proste kroki, aby uzyskać na pulpicie skróty do ulubionych aplikacji, tak jak w innych systemach operacyjnych i innych komputerach z systemem Linux.
Tak, powinno być łatwiej
Upuszczanie skrótów na pulpicie jest jedną z tych rzeczy, które użytkownicy systemu Windows robią bez zastanawiania się nad tym. To niefortunne, ale nowicjusz w Linuksie może uznać wykonanie tego prostego zadania za frustrującą walkę. Jest to rodzaj rzeczy, który sprawia im wrażenie, że dotarcie gdziekolwiek z Linuksem będzie długim trudem.
Nawet ludzie, którzy używali Linuksa od jakiegoś czasu i znają się na nim całkiem dobrze, mogą uznać ten temat za dużo trudniejszy niż powinien. W rzeczywistości nie jest to trudne, ale jest zdecydowanie sprzeczne z intuicją.
Instalowanie poprawek GNOME
Domyślnie nie można kopiować plików ani ikon na pulpit powłoki GNOME w Ubuntu. Aby było to możliwe, musisz użyć GNOME Tweaks, aby zmienić ustawienie. Użyj tego polecenia, aby go zainstalować.
sudo apt-get install gnome-tweaks
Po zainstalowaniu naciśnij klawisz „Super” (między klawiszami Control i Alt w lewym dolnym rogu większości klawiatur) i wpisz „poprawki”. Pojawi się ikona Tweaks. Kliknij, aby uruchomić Tweaks.
To jest ikona w Ubuntu 18.04. Ikona będzie wyglądać inaczej w Ubuntu 19.10. Po uruchomieniu Tweaks kliknij „Pulpit” w panelu po lewej stronie. Kliknij suwak „Pokaż ikony”, aby zezwolić na wyświetlanie ikon na pulpicie. Możesz wybrać, czy chcesz mieć skróty do katalogu domowego, kosza, serwerów sieciowych i zamontowanych woluminów wyświetlanych na pulpicie.
Zwróć uwagę, że w Ubuntu 19.10 ustawienia ikony na pulpicie znajdują się w ustawieniach rozszerzeń, więc kliknij pozycję „Rozszerzenia” w lewym panelu.
Tworzenie skrótu na pulpicie
Aby zademonstrować ten proces, utworzymy skrót na pulpicie dla pisarza LibreOffice. Teraz, gdy włączyliśmy możliwość umieszczania ikon na pulpicie, wystarczy przeciągnąć coś na pulpit i będziemy mieli skrót. Ale co musimy przeciągnąć?
To coś, co nazywa się plikiem .desktop aplikacji. Są to pliki tekstowe opisujące określone atrybuty aplikacji. Między innymi informują system operacyjny, gdzie w systemie plików znajduje się binarny plik wykonywalny. Po dwukrotnym kliknięciu skrótu Linux używa tych informacji do znalezienia i uruchomienia pliku binarnego aplikacji. Musimy tylko znaleźć odpowiedni plik .desktop.
Aplikacje, które są dostarczane jako część domyślnych pakietów dystrybucji lub są instalowane z repozytoriów, mają swoje pliki .desktop zainstalowane w:
/usr/local/share/applications
Inne aplikacje, które zostały zainstalowane lokalnie z dostępem do całego systemu – co oznacza, że są dostępne dla wszystkich użytkowników – zwykle mają zainstalowane pliki .desktop w:
/usr/local/share/applications
Aplikacje, które zostały zainstalowane w taki sposób, że są dostępne tylko dla jednego użytkownika, mają swoje pliki .desktop zainstalowane w katalogu domowym tego użytkownika:
~/.local.share/applications
LibreOffice jest dostępny dla wszystkich użytkowników, więc zamierzamy uruchomić Pliki i przejść do katalogu / usr / share / applications. Musisz przejść do odpowiedniego katalogu dla aplikacji, której szukasz.
Uruchom pliki i kliknij „Inne lokalizacje” w panelu po lewej stronie. Następnie przejdź do Komputer> usr> udostępnij> aplikacje.
Przewijaj ikony, aż zobaczysz ikonę LibreOffice Writer. W Ubuntu 19.10 wszystkie ikony wyglądają jak koła zębate, więc musisz sprawdzić nazwę pliku, aby upewnić się, że masz prawidłowy plik .desktop.
Aby upewnić się, że znalazłeś plik .desktop aplikacji, której szukasz, kliknij prawym przyciskiem myszy ikonę i wybierz właściwości. Powinieneś zobaczyć wiersz informujący, że jest to plik konfiguracyjny pulpitu. Zamknij okno dialogowe właściwości.
Kliknij lewym przyciskiem myszy ikonę LibreOffice Writer, przytrzymaj lewy przycisk myszy i przeciągnij ikonę na pulpit. Zwolnij przycisk myszy. Chociaż zwykle przenosi to to, co było przeciągane, w tym przypadku kopiuje to.
Masz teraz ikonę na pulpicie, ale nie wygląda tak, jak powinna. Co się dzieje?
Chociaż nie wygląda to tak, jak można by się tego spodziewać, jest to działający skrót. Kliknij dwukrotnie, aby uruchomić aplikację, a zostanie wyświetlone okno dialogowe z ostrzeżeniem.
Kliknij przycisk „Zaufaj i uruchom”, a wydarzą się dwie rzeczy.
Ikona zmieni swój wygląd i etykietę tekstową, aby wyglądały tak, jak można się tego spodziewać, a program LibreOffice Writer zostanie uruchomiony.
Masz teraz ikonę LibreOffice Writer na pulpicie, której można użyć jako skrótu do uruchamiania aplikacji. Okno dialogowe „Niezaufane uruchamianie aplikacji” będzie widoczne tylko przy pierwszym użyciu skrótu.
Co się stanie, jeśli brakuje pliku .desktop?
Czasami aplikacje nie udostępniają pliku .desktop. Programy, które zostały napisane wewnętrznie lub aplikacje, z których mogłeś pobrać Github, na przykład, często nie są dostarczane z plikiem .desktop.
To nie jest problem; możemy łatwo stworzyć własne. Wszystko to jest plikiem tekstowym z podanymi w nim odpowiednimi szczegółami.
Tworzenie pliku .desktop
Na tym komputerze testowym mamy program, który nie ma pliku .desktop.
Pierwszą rzeczą do zrobienia jest sprawdzenie, czy aplikacja działa. Jeśli tak się nie stanie, nie będziesz go również uruchamiać z plikiem .desktop. Ale możesz spędzić dużo czasu chodząc w kółko, zastanawiając się, dlaczego plik .desktop nie działa. Tak więc, aby być dokładnym, upewnij się, że aplikacja uruchamia się i działa poprawnie, gdy uruchamiasz ją ręcznie.
Plik .desktop to plik tekstowy z ustawieniami. Samo w sobie to nie wystarczy, aby wyświetlić ikonę. Musimy użyć ikony, która została dostarczona z aplikacją. Widzimy, że w katalogu aplikacji znajduje się ikona o nazwie „ip_gc_icon.png” i będziemy jej używać.
Widzimy również, że plik binarny nazywa się gc. Wkrótce będziemy potrzebować tych informacji.
Otwórz edytor. Będziemy używać gedit, ale możesz użyć dowolnego edytora.
Pierwsza linia pliku .desktop musi mieć następującą postać:
[Desktop Entry]
To identyfikuje Linuksa, na co klikasz po dwukrotnym kliknięciu.
Wszystkie pozostałe wpisy w pliku .desktop składają się z etykiet i wartości połączonych znakiem równości =. Upewnij się, że nie ma spacji bezpośrednio przed lub po znaku równości.
W kolejnych czterech wierszach opisano aplikację.
Version=1.0 Name[en_US]=Geocoder GenericName[en_US]=Interesting Point Geocoder Comment[en_US]=Interesting Point Geocoder is a tool to create CSV files of geolocational data
Wpis „Wersja” to numer wersji z programu.
Wpis „Nazwa” to nazwa aplikacji. Zwróć uwagę, że dołączyliśmy identyfikator ustawień regionalnych, [en_US], co oznacza angielski amerykański. Możesz to pominąć. Gdybyś tworzył wielojęzyczny plik .desktop, te typy identyfikatorów byłyby wymagane dla każdej sekcji w innym języku. Nie zrobią tutaj żadnej różnicy, ale warto się w to nabrać.
Wpis „GenericName” służy do przechowywania ogólnego opisu aplikacji. Może służyć do przechowywania opisów, takich jak „edytor wideo”, „przeglądarka internetowa” lub „edytor tekstu”. Ta aplikacja nie należy do żadnej konkretnej kategorii, więc po prostu nadamy jej dłuższą wersję nazwy aplikacji.
Wpis „Komentarz” może zawierać dowolny opisowy tekst.
Następne trzy wiersze dostarczają Linuksowi informacji, dzięki czemu wie, gdzie jest plik wykonywalny binarny i której ikony powinien użyć jako skrótu.
Exec=/home/dave/geocoder/gc Path=/home/dave/geocoder/ Icon=/home/dave/geocoder/ip_gc_icon.png
Wpis „Exec” to ścieżka do binarnego pliku wykonywalnego. W naszym przykładzie jest to plik wykonywalny gc.
Wpis „Ścieżka” to ścieżka do katalogu roboczego aplikacji.
Wpis „Ikona” to ścieżka do pliku ikony, którego chcesz użyć jako skrótu na pulpicie.
Ostatnie trzy wiersze to dodatkowe dane dotyczące aplikacji.
Terminal=false Type=Application Categories=Application
Wpis „Terminal” może mieć wartość True lub False. Wskazuje, czy aplikacja jest wykonywana w terminalu, czy nie. Nasz wpis musi być „fałszywy”.
Wpis „Typ” może być aplikacją, łączem lub katalogiem. Oczywiście chcemy, aby nasz wpis brzmiał „Aplikacja”.
Wpis „Kategorie” może być używany przez system Linux lub GNOME do grupowania podobnych lub powiązanych aplikacji w menu. Wprowadzimy tylko ogólne „Aplikacje”.
Pełną listę możliwych wpisów plików .desktop i ich wartości można znaleźć w pliku .desktop Specyfikacja pliku .desktop.
Oto nasz pełny plik .desktop:
Zapisz plik w katalogu aplikacji, upewniając się, że ma rozszerzenie „.desktop”. Nasz przykładowy plik nosi nazwę „Geocoder.desktop”.
Kopiowanie pliku .desktop FIle na pulpit
Aby skopiować plik .desktop na pulpit, kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz „Kopiuj” z menu kontekstowego. Kliknij pulpit prawym przyciskiem myszy i wybierz „Wklej” z menu kontekstowego.
Po dwukrotnym kliknięciu ikony na pulpicie zobaczysz to samo okno dialogowe z ostrzeżeniem, co wcześniej. Kliknij przycisk „Zaufaj i uruchom”.
Ikona na pulpicie nabierze swojego prawdziwego wyglądu i aplikacja zostanie uruchomiona.
Kopiowanie pliku .desktop do folderu aplikacji
Ponieważ ten program będzie używany przez jednego użytkownika, skopiujemy plik .desktop do jego lokalnego katalogu aplikacji. W katalogu programu użyj tego polecenia:
cp ./Geocoder.desktop ~/.local/share/applications
Umieszczenie pliku .desktop w lokalnym katalogu aplikacji integruje aplikację z funkcją wyszukiwania GNOME. Naciśnij klawisz „Super” (między klawiszami Control i Alt w lewym dolnym rogu większości klawiatur) i wpisz pierwszą część nazwy aplikacji. Jego ikona pojawi się w wynikach wyszukiwania.
Kliknij lewym przyciskiem, aby uruchomić aplikację.
Kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz „Dodaj do ulubionych”, aby dodać go do stacji dokującej Ubuntu.
Gotowy do uruchomienia
Więc masz to. Trochę rozwlekły, ale dość prosty.
I zdecydowanie sprzeczne z intuicją.
