Co jest w imieniu? Właściwie to dużo, jeśli mówimy o procesorach Intela. Intel używa wewnętrznych nazw kodowych zaprojektowanych w celu ukrycia tego, nad czym pracuje firma, dopóki nie będzie gotowa do opublikowania. Nic więc dziwnego, że te terminy nie mają większego znaczenia dla niewtajemniczonych.
Spis treści:
Dlaczego nazwy kodowe firmy Intel mają znaczenie
Te nazwy kodowe nieuchronnie stają się znane (Intel je publikuje), a jeśli przeprowadzisz małe badania, przekonasz się, że mają one duże znaczenie.
W rzeczywistości nazwy kodowe Intela często zapewniają lepsze zrozumienie procesorów niż oficjalne nazwy marketingowe, które widzisz na pudełku. Rozważmy najnowsze procesory do laptopów Intel 10.generacji. Te procesory składają się z kilku mikroarchitektur procesora. Jednak jeśli nie możesz odwołać się do ich nazw kodowych, oficjalne nazwy mogą być trochę mylące.
Weźmy na przykład Core i7-1065G7 i Core i7-10510U: oba są mobilnymi procesorami do laptopów i innych urządzeń i oba są uważane za chipy dziesiątej generacji (stąd „10” po myślniku). Jednak G7 to procesor Ice Lake, podczas gdy drugi to Comet Lake.
Większość osób poszukujących „najlepszego” wybrałaby model 10510U, ponieważ ma on wyższą częstotliwość taktowania. Jednak, Intel twierdzi układ laptopa Comet Lake jest lepszy pod względem produktywności i wielowątkowych obciążeń, podczas gdy Ice Lake działa lepiej w przypadku sztucznej inteligencji i grafiki.
Dlatego przy zakupie nowego komputera PC lub laptopa warto mieć przynajmniej pobieżne zrozumienie różnych generacji chipów Intela. To nie jest coś, na czym powinieneś się rozłączać, ale zrozumienie nazw kodowych może pomóc w rozszyfrowaniu recenzji online, a także materiałów marketingowych na półkach sklepowych i opakowaniach.
Model rozwoju firmy Intel
Procesor Intel Coffee Lake.
Nie możemy rozmawiać o nazwach kodowych, nie mówiąc o tym, jak Intel produkuje swoje procesory. Przez około dekadę Intel rozwijał swoje procesory w oparciu o słynne model tik tak. Każdego roku Intel wprowadzał nową mikroarchitekturę (tak), a następnego skurczył ją (tik). (Tak, to właściwie „tock-tick”, ale jest to najprostszy sposób, aby to wyjaśnić.)
Tik-tak został zastąpiony około 2016 roku modelem optymalizacji architektury procesu (PAO). Obkurczanie matrycy jest pierwszym etapem tego procesu, a następnie wprowadzana jest nowa architektura, podobnie jak model tik-tak. Potem jednak następuje faza optymalizacji, podczas której architektura jest ulepszana bez konieczności wykonywania skoku w procesie produkcyjnym.
PAO niekoniecznie jest modelem trzyletnim – faza optymalizacji może trwać w nieskończoność, jak widzieliśmy na komputerach stacjonarnych od 2015 roku. Wygląda również na to, że model PAO nie jest sztywną i szybką regułą, jak to było podobno nadchodzące procesory do komputerów stacjonarnych mogą mieć nowy projekt („A”) przed zmniejszeniem matrycy („P”).
Jaka jest więc mikroarchitektura chipa i kurczenie się matrycy? Mówiąc najprościej, mikroarchitektura to konstrukcja chipa. Każdy nowy procesor ma całkowicie odnowioną konstrukcję lub ulepszoną wersję istniejącego. Nowa mikroarchitektura może przynieść nowe możliwości, a także ulepszenia instrukcji na cykl / zegar (IPC), które zwiększają wydajność.
Dodatkowo każdy procesor wykorzystuje proces produkcyjny, taki jak 14nm, 10nm lub 7nm („nm” oznacza „nanometr”). Dla naszych celów będziemy patrzeć na każdy proces jako termin marketingowy, aby dowiedzieć się, czy nowy procesor dokonał skoku w produkcji chipów, czy też jest tylko ulepszeniem istniejącej technologii.
Ogólnie rzecz biorąc, przejście z większego procesu nm na mniejszy (zwanego również obkurczaniem matrycy) oznacza lepszą wydajność i bardziej efektywne zużycie energii.
Na razie wszystko o Skylake
Kość Intel Skylake.
Aby omówić nowoczesne procesory Intela, musimy zacząć od Skylake – jeśli czytałeś jakieś recenzje procesorów w ciągu ostatnich pięciu lat, najprawdopodobniej już o tym wspomniałeś.
Procesory Skylake zostały wprowadzone na rynek w 2015 r., Jako kontynuacja Broadwell – 14-nanometrowego zmniejszania matrycy (tik) 22-nanometrowego Haswell (takt Intela sprzed Skylake). Skylake to ostatni raz, kiedy widzieliśmy „tock” (zupełnie nową mikroarchitekturę dla procesorów do komputerów stacjonarnych).
Od tego czasu wszystkie procesory Intel do komputerów stacjonarnych były optymalizacją Skylake lub jednego z potomków Skylake. Doprowadziło to do powstania lepszych procesorów, ponieważ ostatnie generacje przyniosły więcej rdzeni i wyższe częstotliwości taktowania. Zapewniały one lepszą wydajność, ale podstawowe ulepszenia i nowe funkcje były rzadsze.
Po Skylake pojawiło się Kaby Lake, które zostało zaprojektowane, aby wypełnić lukę, gdy następny „tik” (lub skurcz) Intela z 14 nm do 10 nm nie zadziałał. Zamiast tego, Kaby Lake wprowadzono jako ulepszenie 14 nm + w stosunku do Skylake.
Coffee Lake dla komputerów stacjonarnych zaczęło być wdrażane w 2017 roku, przy użyciu tak zwanego procesu 14nm ++ Intela. Następnie serwery i wysokiej klasy komputery stacjonarne otrzymały procesory Cascade Lake. Wreszcie w 2020 roku otrzymaliśmy Comet Lake, które jest ponownie zbudowane w procesie 14 nm ++. W chwili pisania tego artykułu są to najnowsze procesory do komputerów stacjonarnych i oferują bardzo dobre ulepszenia wydajności w porównaniu z poprzednikami. Najlepsze procesory tej generacji mają więcej rdzeni i są zdolne do przekraczania taktowania 5 GHz.
Jednak wszystkie te ulepszenia biurka i laptopa można przypisać bezpośrednio do Skylake, a to niekoniecznie jest złe, jak wspomnieliśmy wcześniej. Nowy chip Comet Lake-S do komputerów stacjonarnych to z pewnością lepszy wybór niż oryginalny procesor Skylake.
Mimo to fani Intela i konstruktorzy komputerów stacjonarnych z niecierpliwością czekają na kolejny skok w projektowaniu komputerów stacjonarnych z procesorami firmy. Może to nastąpić pod koniec 2020 lub na początku 2021 roku dzięki nowym procesorom Rocket Lake.
Jeśli aktualne raporty są poprawne, Rocket Lake będzie największą zmianą w procesorach Intel do komputerów stacjonarnych od pięciu lat. Według twierdzeń, zawiera nową mikroarchitekturę różniącą się od Skylake, ale nadal opiera się na procesie 14 nm ++, podobnie jak jego bezpośredni poprzednicy.
Podwójne nazwy
Podobnie jak procesory do komputerów stacjonarnych Intela wyglądają na przygotowane do remontu, tak samo wyglądają schematy nazewnictwa. Na przykład, jeśli spojrzysz na Witryna Intel’s Ark, nie znajdziesz żadnych produktów określanych jako „Palm Cove”. Dzieje się tak, ponieważ chociaż nazwa ta odnosi się do projektu rdzenia procesora, kilka mobilnych procesorów wykorzystujących rdzenie Palm Cove nazywa się Cannon Lake.
Intel zrobił to również w 2019 roku z rdzeniami Sunny Cove w swoich procesorach Ice Lake do laptopów, co prowadzi nas z powrotem do tego, co będzie dalej dla komputerów stacjonarnych: Rocket Lake. Te nowe procesory do komputerów stacjonarnych, spodziewane pod koniec 2020 lub na początku 2021 roku, są podobno oparte na rdzeniach Willow Cove. Willow Cove jest również podstawą dla procesorów laptopów 10nm ++ Tiger Lake, które mają być oczekiwane w połowie 2020 roku.
Tak więc mamy teraz dwie aktywne nazwy kodowe dla procesorów Intel: jedną dla projektu rdzenia, a drugą dla nowej generacji procesorów. Te schematy nazewnictwa są obecnie zgodne ze schematem nadawania projektom rdzenia oznaczenia „Cove”, podczas gdy procesory otrzymują nazwę „Lake”. Nie licz na to, że schemat nazewnictwa od zatoki do jeziora będzie trwał wiecznie, ale na razie jest to pomocny przewodnik.
Ponownie, nazwy kodowe same w sobie nie są opisowe. Jeśli jednak dowiesz się, co kryje się za tymi nazwami, pomogą Ci zrozumieć, jakie typy procesorów są obecnie dostępne w firmie Intel.
Nawet jeśli nie nauczysz się nazw wszystkich rdzeni i procesorów, wystarczy wiedzieć, że istnieją projekty rdzeni z nazwami kodowymi, które następnie stają się procesorami o różnych nazwach kodowych. Uzbrojony tylko w te ogólne informacje, możesz lepiej zrozumieć, o czym mówią wszystkie te recenzje procesorów i kupić lepszy komputer.